ஆ; ; ; தொல்காப்பியம் - பொருளதிகாரம் - உரைவளம் ஆம் உதழ்ந்த அடி நூற்றுமுப்பத் திரண்டனுள் முதனிலத் தொன்றுவன இவ்விரண்டாக இருபத்திரண்டு நிலங்களைய
- ^్న ، مہ منبر ဂြို့ i " i;
து பத்தாகப் பெற்ற தொடை நூற்றொருபதாக ஆசிரியத்துள் அசையந்தாதி இரு நாற்றொன்பதாயின. ஒவண்பகவினுள் அசையந்தாதி வருங்கால் தேர் பசைச் சீரிரண்டும், ஒரெழுத்துத் தேமாவும், திரைமுதற்சீர் பதின்மூன்று மெனப் பதினாறொழித்து ஒழித்த தேர் முதற்சீர் பதினொன்றும் உறழ்ந்த அடி எழுபத்தெட்டனுள் ஒரோவொரு சீர்க்கு இரண்டாக முதனிலந்தோறுங் களைந்தவழி இருபத்திரண்டொழித்துப் பெற்ற வெண் டொடை ஐம்பத்தாறாம்.
- T :
• ^ * கலிப்பாவினுள் நிரை முதற்சீர் ஒழித்து ஒழிந்த நேர்முதற்சீர் பன்னிரண்டனானுந் தொடை அறுபதாம். ஆக மூன்றுடாவிற்கும் அசையந்தாதி முந்து ற்றிருபத் தைந்தாயினவாறு கண்டுகொள்க. جسم நேர்பசைச்சீர் துந்தையொழித் தேனைப் பதினொரு நேராதி முன்பினிரண் டொன்றகற்றிச் - சீராக
- به
நீங்கிய வாறாக நிரைமுதல் பத்தாக ஈங்கிரு நூற்றொன். தென்” ಥ್ರ ರ್ಫ಼ಿಕ್ಗೆ t , “3. முத லொன்ய இயற்சீ ருசிவெண்சீ ராகியினி யில்விரண் டாங்கொழிப்ப - தேர்பொடு வெண்பா நீ துந்தை திரைமுதல் வீழ்த் தசை பத்தாதி லயம்பத்தா றாம்' எனவும், நேரசை யத்தாதி பன்றிக் கலிக்கின :யா வாகன் னாங்கது. தாம்” కF హౌ షాt : 'அவ்வகை யந்தாதி முந் நூற் றிருபத்தைத் திவ்வகை முப்பாக் கியற்று” எனவும் இவ்வுரை ச்கு நிருடத்தை த்திரங்களான் அசையந்தாதி முத்துாற் தும் ஆயின வாறு அறிந்துகொள்க. இனிச் சீரந்தாதி நூற்றறுபத்துநான்கு. (164) அவை, ஆசிரியத்து வருங்கால் நேர்மசைச்சீரிரண்டுத் தேமா விரண்டுமென நான்கனாலுந் தத்தம் முதனிலந்தொடங்கி ஒரோ
