13& தொல்காப்பியம் காட்டும் வாழ்க்கை என்றும்’ ‘தும்பை என்பது பூவினாற் என்றும்ே கூறுதல் ஈண்டு அறியத் தகிகள்: "జ్ఞో : அ. க த் தி ைனை ெய | ழு க் க ங் க ட் கு ம் அங் - 淄 அடையாளமாகக் கொண்டு முன்னோர்
- リ.#ず。 ல் முதலிய ஒழுக்கங்கள் முல்லை శ్రీశ్లో తొ
- ர் ன்று கொள்ளுதல் அமைவுடையதே 憩, ‘லில்லி ன் வெள்ளை மலரைக் கற்புக்குக் குறியாக வழங்கி வருதலாலும், இயேசு பெருமானின் அன்னையின் கரத்தி லுள்ள வில்லி மலர் அவளது கற்பின் துரப்மையைக் குறிப்ப தாலும், ஐசோப்பியரிடையேயும் பண்டும் இன்றும் பூவால் கருத்து களைக் குறிக்கும் வழக்கம் இருப்பதை அறியலாம். அன்புடையார் இருவர் பிரியுங்கால் அப்பிரிவைக் குறிக்க பர்கெட் - மீ - காட்” {forget - me not) என்ற பூவைக் கொடுத்தலும், துக்க மிகுதியை "வீ.ப.பிங்-வில்லோ (Weeping willow) என்ற பூவாற் குறித்தலும் இன்றும் ஐரோப்பியர் வழக்கங்களாக இருத்தல் ஈண்டு ஒப்பு கோக்கி அறியத் தக்கவை.
• នុ៎ះ : នុ៎ះ, អ៊ំ R
கிலங்களும் அவற்றிற்குரிய ஒழுக்கங்களும் : ஐந்தினை நெறிகளைப்பற்றி ஒரளவு முன்னர்க் கண்டோமன்றோ ? மலை நாட்டிற்குப் புணர்ச்சியும், பாலைக்குப் பிரிவும், காட்டிற்கு இருத்த லும், கடற்கரைக்கு இரங்கலும், காட்டுக்கு ஊடலும் ஒழுக்கங்களாக அமைந்ததற்குக் காரணம் என்ன ? பண்டையோர் நூல்களிலேனும் அவற்றிற்கு வகுக்கப்பெற்ற உரைகளிலேனும் இதற்குரிய ஏற்புடைக் காரணம் காண்டல் அரிதாகும். கீழ்க்கண்டவாறு கூறுதல் பொருந்துவதாகுமா என்பது ஆராய்தற்பாலது. முற்காலத்து மலைநாட்டு மகளிர், இக்காலத்து மலையாள காட்டு மகளிர் போல வளமும் எழிலும் வாய்ந்து விளங்கினர். தமிழ்த்தலைவர்கள் அன்னாரைப் பெரிதும் காமுற்று வந்தனர். களவிற்குச் சிறந்த பானாட்கங்குலில் (இடையாமம்) மாவும் புள்ளும் பரந்து வழங்காது துணையுடன் மகிழ்ந்து வந்தன. மலை யின் இயற்கை வளமும் காமத்தை வளர்க்கும் சூழ்நிலையாக அமைந்தது. குறிஞ்சி நிலத்திற்குச் சிறந்த கூதிராகிய ஐப்பசி கார்த்திகைத் திங்கள்களும் (பெரும்பொழுது, இடையாமமும் - இருள் துரங்கித் துளி மி கு த ல | ல் தலைவனுக்குக் களவிற் சேர்தல் அரிதாகும். இதுபற்றித் தலைவன் தலைவியர்களிடையே காமக்குறிப்புப் பெருகும். 18 புறத்திணை . துரிற் 1-இன் உரை. 19. புறத்திணை 14-இன் உரை,
