தோழி நல்ல தோழிதான்
★ 9
“போடி என்று எரிந்து விழுந்த தங்கம் கீழே பார்வையைச் செலுத்தி நின்றாள்”.
“தங்கத்துக்குக் கோபம். அவள் பெயரைச் சொல்லி விட்டேனே என்பதனால் அல்ல. உங்கள் பெயரைக் கேட்டுச் சொல்லவில்லையே என்று தான்” எனக் கூறிய சிநேகிதி, இல்லையா தங்கம்? என்று கேட்டாள். ஒய்யாரமாகச் சிரித்தாள்.
அவளுடைய சாதுர்யத்தை வியந்து ரசித்து, மகிழ்ந்தான் அவன். ‘என் பெயர் சந்திரன்’ என்று அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டான்.
அதன் பிறகு அவர்கள் சந்திப்பதும், பேசிக் களிப்பதும், உலா போவதும் நித்திய நிகழ்ச்சிகள் ஆகிவிட்டன. அத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் எல்லாம் ராஜம்மாவும் தன்னுடன் இருக்க வேண்டும் என்று தங்கம் வற்புறுத்தினாள். தோழியும் உடன் வருவதனால் தான் பொழுது பொன்னாகக் கழிகிறது; பேச்சு சுவையாகக் கனிகிறது என்றே சந்திரனும் உணர்ந்தான்.
ஒருநாள், சில செடிகளில் அழகு மயமாகப் பூத்து விளங்கிய புஷ்பங்களை அவர்கள் கண்டு ரசிக்க நேர்ந்தது.
“இந்தப் பூக்கள் ரொம்ப அழகாக இருக்கின்றன; இல்லையா?” என்றாள் தங்கம்.
“செடியில் பூத்துக் குலுங்குகிறபோது மலர்களின் அழகு தனிதான்” என்று சந்திரன் சொன்னான்.
"இருக்கலாம், ஆனாலும், அந்நிலையைவிட அதிகமான அழகை அதே புஷ்பங்கள் பெறுவதும் உண்டு” என்று ராஜம்மா கூறினாள்.
அவ்வேளையில் அவள் கண்களிள் பார்வை மிகவும் வசீகரமாக இருந்தது. குவிந்த மலர் போன்ற இதழில்
