இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
41
மைத் :- அரசவைக்கு நான் புதியவன். சந்தி : அச்சம் வேண்டாம்! அருகிலேயே நான் இருப்பேன்.
மைத் :- வெறும் நாயோடு சந்தைக்குப் போய் வெள்ளிக் கோலால் அடிபட்டான் என் பார்கள் ! அந்தக் கதையாகி விடக்கூடாதே !
வித்தி : கலை வளர்க்கும் பல்லவ மன்னன் சபை யிலே, மைத்ரேயரின் ஒவியத்திற்கு மதிப்பில்லையென்றால்
கலைமகளின் கண்க ளுக்கு ஒளியில்லையென்றுதான் பொருள்.
சந்தி : பொன்னை பேச்சு !
மைத் : பிற .ெ க ன் ன, செம்பு பித்தளையாகவா இருக்கும் என் சிஷ்யையின் வாய்மொழி?
(அவளைத் தட்டிக் கொடுக்கிறார் மைத்ரேயர். சிரிக்கின்றனர்.1
