வண்டுகளே வாருங்கள்!
இந்த யாப்பினுள் அட்டிய நீர்’ப் பாசனத்தால் பூவனத்தில் ஒரு பொன்வசந்தம். தமிழ்க் குடலையில் மாநபியின் மகிமை மனக்கும் மலர்கள். "நபிகள் நாயக மான்மிய மஞ்சரி' கிடைத்த பூக்காலம் பொற்காலம்தான். -
மான்மியம் என்றால் பெருமை. பாவலர் இந்தப் பாடல்களால் பெருமானாரைப் பெருமைப் படுத்துகிறாரா? இறைவனலேயே பெருமைப்படுத்தப் பட்டவரை மனித நாவா மகிமைப் படுத்திவிடும்? கோடானு கோடி மறையாலும் வருணிக்கமுடியாத கருணை வடிவை' எச்சில் துரிகைய சித்தரித்துக் காட்டிவிடும்? இல்லை; வானவராலும் மற்ற தூதராலும் புகழப்பட்டவரைப் புகழ்வதால் - அந்தப் புனிதப் புகழ் மணத்தால் - தம் நாவையும் புண்ணியப் பூவாக இனம் காட்டப் பாவலருக்கு எழுந்த ஆசையே இந்தப் பாடல்களின் பிறப்புக்குக் காரணம்.
நீரில் நின்று நா செய்த தவமே வரமாகிவிடுகிறது. நூறுபூக்களுக்கு மேல் மலர்கின்றன. உடல் உள்ளம்
iii
