6
மாகாளி பராசக்தி உமையா ளன்னை
வைரவி கங்காளி மனோன்மணி மாமாயி
பாகார்ந்த தே மொழியாள், படருஞ் செந்தீ
பாய்ந் திடு மோர் விழி யுடையாள், பரமசக்தி,
ஆகார மளித்திடு வாள், அறிவு தந்தாள்,
ஆதி பரா சக்தி யென தமிர்தப் பொய்கை,
சோகாடவிக் கு ளெனைப் புக வொட்டாமல்
துய்ய செழுந் தேன்போலே கவிதை சொல்வாள்.
(3)
மரணத்தை வெல்லும் வழி
பொன் னார்ந்த திருவடியைப் போற்றி யிங்கு
புகலுவேன் யா னறியு முண்மை யெல்லாம்;
முன்னோர்க ளெவ்வுயிருங் கடவு ளென்றார்,
முடிவாக அவ் வுரையை நான் மேற் கொண்டேன்;
அன்னோர்க ளுரைத்த தன்றிச் செய்கை யில்லை.
அத்வைத நிலை கண்டால் மரண முண்டோ?
முன்னோர்க ளுரைத்த பல சித்த ரெல்லாம்
முடிந்திட்டார், மடிந்திட்டார், மண்ணாய்விட்டார்.
(4)
பொந்திலே யுள்ளா ராம், வனத்தி லெங்கோ
புதர்களிலே யிருப்பா ராம், பொதியை மீதே
சந்திலே சவுத்தியிலே நிழலைப் போலே
சற்றே யங்கங்கே தென் படுகின்றா ராம்,
நொந்த புண்ணைக் குத்துவதிற் பய னொன்றில்லை ;
நோவாலே மடிந் திட்டான் புத்தன் ; கண்டீர்
அந்தண னாம் சங்க ராசார்யன் மாண்டான்;
அதற்கடுத்த விராமா நுஜனும் போனான்;
(5)
