44 பாரதீயம்
என்று வருவதைக் காண்க. எவ்வுயிரும் கடவுள்’ என்ற கொள்கையை-அத்வைத நிலையை-மேற்கொண்டால் மரண மில்லை என்று குறிப்பிடுவதையும் சிந்திக்க. கழுதை, பன்றி, கூலம், மலம் முதலிய காண்பனவெல்லாம் தெய்வமாகப் பாவிப்பவர் கவிஞர்:.
கோவிந்தன் : இத்திருநாமம் கண்ணனுக்கு இந்திரனால் சூட்டப் பெற்றது. கோவர்த்தனத்தைக் குடையாகக் கொண்டு ஆநிரைகளைக் காத்தபோது இந்திரன் கோவிந்தா என்று கண்ணனை அழைத்ததை ஈண்டு நினைவுகூர்க. இந்தக் கோவிந்தனைக் கவிஞர் கோவிந்தன் பாட்டு’ என்ற ஒரே பாட்டில் மங்களாசாசனம் செய்து மகிழ் கின்றனர். -
எளியனேன் யானெனலை எப்போது
போக்கிடுவாய், இறைவனே! இவ் வளியிலே பறவையிலே மரத்தினிலே முகிலினிலே வரம்பில் வான வெளியிலே கடலிடையே மண்ணகத்தே
வீதியிலே வீட்டி லெல்லாம் களியிலே, கோவிந்தா கினைக்கண்டு
கின்னொடுகான் கலப்ப தென்றோ ?
என்கண்ணை மறந்துனிரு கண்களையே என்னகத்தில் இசைத்துக் கொண்டு கின்கண்ணாற் புவியெல்லாம் நீயெனவே
கான்கண்டு நிறைவு கொண்டு வன்கண்மை மறதியுடன் சோம்பர்முதற் பாவமெலாம் மடிந்து கெஞ்சிற் புன்கண்போய் வாழ்ந்திடவே கோவிந்தா !
எனக்கமுதம் புகட்டு வாயே. இப்பாடலில் யான்’ என்ற அகந்தையைப் போக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் குறிப்பிடத்தக்கது. இவ், வளியிலே, பறவையிலே. வீட்டிலெல்லாம் என்ற அடிகளில் விசுவரூப தரிசனக் காட்சியைக் கவிஞர் மனத்தில் எண்ணியதைக் காண்கின்றோம். இக்கருத்து,
பூவையும் காயாவும் நீலமும் பூக்கின்ற - காவிமலர் என்றும், காண்தோறும், பாவியேன்
37. பாரதி அறுபத்தாறு-4 38. டிை-16 39. தோ. பா : 44. கோவிந்தன் பாட்டு.
