7. இ. ராம ன். 800? விற்ருெடை இராமன் கோத்து விடுதலும் விலக்குண்டென் லாம் இற்றிடைக் இறுதல் மெய்யே விளக்கின் முன் இருளுண்டா மோ? குன்று நீ எடுத்தநாள் தன் சேவடிக் கொழுந்தால் உன்னை வென்றவன் புரங்கள் வேவத் கனிச்சரம் துரங் த மேரு என்றுனேக் கணவன் ஆற்றற்கு உரனிலா திற்று வீழ்ந்த அன்றெழுங் துயர்ந்த ஒசை கேட்டிலே போலும் அம்மா! (7) சானகி கூறியிருக்கும் வி. மொழிகளை இங்கே உ வக்து கேட்டு சாம் வியக்து கிற்கின் ருேம் உள்ள ச் செவிகளில் ஒலித்து உணர்ச்சிகளை ஆட்டி உறுதி கலங்களை யூட்டி உரைகள் ஒளி விசி கிற்கின்றன. தன் னே நச்சி வந்து இச்சை மொழிகளைக் கொச்சை யாகப் பேசிய இராவணன் அச்சமுறம்படி வார்த்தைகள் ی۔a f نئی گُر’’ வக்கிருக்கின்றன. துரும்பை கோக்கிக் கொண்டு கலை கவிழ்க்க படியே கனன் று பேசி யிருக்கிரு ஆ! அாக்கர் பதியே! எனது கிலைமையை HI சிறிதும் உணராமல் வினே பழி வழிகளில் பா ழாய் வீழ்கின் முய்! என் நாயகனுடைய பானங்கள் மேரு மலே யை உருவும்; விண் பிளன் து எகும்; அகில உலகங்களையும் ஒரு கொடியில் அழிக்கும்; அக்க அம்புத ஆற்றல்களை அறிந்திருந்தும் அறிவு கெட்டு வெறியனப் அலைகின் ருய்! அரிய குல விானுடைய திரு ம பத கினியிடம் இழி மொழிகளைப் பேசி உன் தலைகள் பத் தையும் கசையில் உருளும் வழிகளைச் செய்கின்ருய்; எனது பிாான நாயகனுக்கு 1Ꭶ மிகவும் அஞ்சினதினலேதான் வஞ்சனை யாக மாயமானே எவி அஞ்சன வணனனே அயல் அகலும்படி செய்து கள்ள மாய் வந்து எள்ள லான இளி வினை புனிக்காய்! கொல்லுகின்ற கொடிய கஞ்சம் என்று என்னை நீ கெஞ்சம் தெணி யாமல் சேமாய் கிமிர்த்து நாசமடைய நேர்த்துள் ளாய், உன் னு டைய கலைகளும் கோள்களும் இாமபா னங்களால் கிலைகுலைந்து சித்தும் என்பதை நீ சிந்தனை செய்து கொள்! திய வஞ்சம் புளிங்து கிருட்டுக் கனமாய் அன்ற என்னே எடுத்து வரும்பொழுது இடையே வன்து கடுத்த கி.றத்திய பறவையிடம் நீ பட்டபாட் டைக் கொஞ்சம் சிக்கித்துப் பார்; சிவன் கொடுத்த வாளால் அவம் படுத்தி வந்தாய்; இல்லையேல் அந்தக் கழுகுக்கு இசையாய் அன்றே அங்கு .ே கழிக் த போயிருப்பாய்; இன்.று இங்கே பெரிய சக்த விான் போல் ஆடம்பசமாய்ப் பிதற்றி கிற்கிருய்; அரிய த வங்கள் புரிந்து .ே பெற்றிருக்கிற அரச செல்வங்களும், வாபலன்
