弓{}5{} கம்பன் கலை நிலை உள்ளத்தைத் தேற்றி உணர்வை ஒளியுறுத்தி மொழிகள் உவகையூட்டி வருகின்றன. செவிக்கு இனிமையாய் மது மான வாக்கியங்கள் மதி உலககோய்ந்து வருதமையால் தேவி ւն*այտ ஆவலோடு வியந்து ல் கட்டு கயத்து கின் ருள். * - தோங்கள் இங்கு இருப்பது எப்பெருமாலுக்குத் )تلف (ع சியாது; தெரியவில்லை என்பதற்கு அடையாளம் யாது? ரிைன், அாக்கர் குலம் அடியோடு அழியாமல் உயிர் வாழ்க கிருப்பதேயாம்; . விக் திருந்தால் இதற்குள் அசக்கர் வருக்கம் முழுதும் அழித்து போ யிருக்கும். நீங்களும் பிரிவுத் துன்பம் நீங்கிப் பேசின் பத்தை அடைக்கிருப்பீர்கள்’ என அனுமான் இல்னை ம் பேசத் தொட ங்கினன். பேச்சு அறின் காந்து அன்பு கனின் து எழுங்கது. தன் நாயகன் இவ்வனவு காள் வசையும் இங்கு வா வில்லை ஆதலால் கன்னேன் கவனியாமல் கைவிட்டுப்போயிருப்பார் என்று பிராட்டி கருதியிருக்கக் கூடும் என இன்:ைஈ.டி உ கி கிலேகை உசிமையோடு கூறினன். உள்ளத்தைத் தெள்ளத் தெளித்து பேசி வருவது மதியூகத்தின் அதிசய ஒளியை வெளி விசி வருகிறது. * அசக்கருள் வன்ே ஒருவன் வஞ்சமாக வத்துள்ளான் னன். கன்னேச் சக்கேகிக்கவும் கூடும் துகலால் ஐயுறல் அடை யாளம் உளது என பெய்யு க் கேற்றினுண். மாய ம ஒல் வஞ்சிக்கப்பட்டுத் தியே தன் பங்களை அனுபவி த்து வருகிறவளுடைய கெஞ்சின் சிலைமையை நேசறிந்து ர்ேமை களைக் கூர்மையாக ஒக்த குறிப்பே டு கூற தேர்ந்தான். கெய்யுறு விளக்கு அனுப்! சீதையை இங்கனம் அனுமான் இங்கே விளித்திருக்கிருன். செவ்விய கிருமேனியின் திவ்வி தே ைநோக்கி இவ்வாறு கூறி யிருப்பினும் வேறு ஒரு குறிப்பும் இதில் ஊறியுள்ளது. வெயிலிடைத் தந்த விளக்கு என முன்பு ம்ை கவி நாயகன் குறித்தார். அஞ்சன வண்ணனேப் பிரிக் த நெஞ்சு உடைந்த ஒளி சிகைக்க மெய்யளாய் அழி தாயரில் அலமந்திருக்கும் கிலைமையை அங்கனம் விழி தெரிய விளக்கினர். நெய்யு ைவிளக்கு என இங்கே இக் கவி னாயகன் கூறியுள் னான் ஆவி தீர்ந்து போகும் அமையத்தில் விசைக்து இாாம காம
