7. இ ரா ம ன். 3083 இராம விரோகியான இராவணனும், அவனுடைய குலமும் இனி உலகில் இராவண்ணம் செய்ய இவன் ஒருவனே போதும் என உறுதி பூண்டு ஊக்கமடைக் காள். நெடிய சலக் கடலைக் கடத்து வந்தவன் கொடிய குலக் கடலையும் அடியோடு தொலைத் து விடுவான் எனக் குதள கலித்தது பகைத் துயர்களின் மிகைகளை வகையாய் விளக்கி கின்றது. ■ பெசல்லாத இனம் பொன்றி மடியும் என்ற கல்லாள் மனம் ஒன்றி உவத்தது. அல்லது முக்தி அழி ையர்களில் அழுக்கி இருக் தவள் ஆதலால் கல்ல ஆதம் வைக் கண்டவுடன் உள்ளம் களித் தது. உவகை பொங்கி எழுத்தது. அம்மகிழ்ச்சி கிசைகள் ஒரளவு உரைகளில் வெளி வந்தன. மாயச் சிறைகின்றும் இன்றே மீண்டேன்; எங்கோன் பொலன் கழலும் பூண்டேன். ஒதை கருதி மன்ழ்ந்துள்ள உ திகிலைகள் இங்ானம் பெருகி வந்துள்ளன. அப்பொழுதே கணக்கு விடுதலே கிடைத்து விட்ட தாக கெடி து களின் தள்ளாள் சூரியனக் கண்ட பொழுது இருள் ஒழிக் போ போல் அனுமானேக் கண்டவுடனே தன்ப இருள் சிங்கி இன்ட ஒளி ஒக்கி இனியகாட்சிகள் பெருெ கின்றன. சிறை மீண்டேன்; எங்கோன் கழல் பூண்டேன் என்ற இங்த வாசகம் அங்க உள்ளத்தின் ஆசைத் தேக்கத்தையும் ஏக்கத்தை யும் அயலறியச் செய்தது. சிறைப்பட்ட நீர் அணை உடைந்தவுடன் அதி வேகமாய்க் கடலை அடைக்க கொள்ளுகிறது; அதுபோல் இறையில் அகப்பட்டுள்ள சீதை தடை சீக்கியதும் குணக் கட லாகிய இராமனே அடைக் கொள்ளலாம் என் து உள்ளம் விசைக் சிக்கின் ருள் கதி சீர்க்குக் கடல்போல் இச் சகிக்கு இச சமனே க. கி.ாம்: கழல் என்றது. வி க் கழல் புனேத்துள்ள அக்கக் இ : படி பின் கீர்மையைக் கூர்மைய க உணர்ந்து கொள்ள வ: தன. கிபி பால் கொண்டுள்ள பாசம் தெய்வ பக்தியாய்க் தேச மி துல் துள்ளது. உயர்த் குலக் காதல் உள்ளன்பு சாக்து பெருக்தன்மை சிதைக் து இருந்திய பண்போடு சிறந்து திகழ்கிறது. அன்பு: அக மும் ைச் சிதையும் லும் 1ண்பும் பய. உ. படித்து இ : சாக் துள்ள மைய ல் உலகிலுள்ள சகிபதி களுக்கெல்லாம் தலைமை அ தி. கி.களாய் கிலவியு ள்ளனர்.
