108 புல்லின் இதழ்கள்
ஏனென்றால் அவைகள் எல்லாம் சிறந்த சங்கீதப் படங்களாக இருக்கும். இப்படிப்பட்ட பிரபல சங்கீத வித்வான்கள் மேடையில் செய்யும் கச்சேரிகளை எல்லாம் சமயம் கிடைத்தபோது எங்கு நடந்தாலும் போய்க் கேட்க வேண்டும்; அப்போதுதான் ஞானம் வளரும்: மனதில் நமக்கும் புதிய புதிய கற்பனைகள் பிறக்கும்’ என்று ஹரிக்கு உபதேசம் செய்வார். -
கிட்டப்பாவின் சங்கீதத்தில் பாகவதருக்கு அளவற்ற மோகம். கிட்டப்பாவும், சுந்தராம்பாளும் நடித்த ஸ்பெஷல் நாடகங்கள் மாதக் கணக்கில் ஒடும். பாகவதர் இயன்ற போதெல்லாம் திரும்பத் திரும்பப் போவார். கதைக்காகவும், கம்பெனியின் சீன் ஜோடனைக் காட்சிகளுக் காகவும் மட்டுமல்ல; கிட்டப்பா வேலன், வேடன், விருத்த னாகவோ; அல்லது வேறு எந்த வேடத்தில் வந்தாலும் அவருக்கு கிட்டப்பாவின் பாட்டுத்தான் முக்கியம். நேற்று பாடியதுபோல் இன்று பாடுகிற கல்யாணியோ, காம்போ தியோ இருக்காது. புதிய புதிய கற்பனைகள்-அலாதியான பிர்க்கா சாரீரம். அந்த இசையை நன்கு ரசித்து அனுப விக்கத் தெரிந்த கூட்டமாகையால்; கொட்டகையில் ஊசி விழுந்த ஒசைகூடக் கேட்கும். அவ்வளவு நிசப்தமாக இருந்து நாடகம் பார்ப்பார்கள். ஒலிபெருக்கி போன்ற வசதிகள் இல்லாத அந்தக் காலத்தில்; முன்னால் சோபாவி லிருக்கிற பிரமுகர் முதல்: முன்னுாறு அடி தூரத்தில் தரையில் உட்கார்ந்து கேட்கிற ரசிகன் வரை நன்றாகக் கேட்டு ரசிக்கும் வண்ணம் அமைந்த சாரீரம்-ஐந்தரைக் கட்டை சுருதியில் கிட்டப்பாவைப் போல் இப்படி மேல் பஞ்சமம்வரைப் போய் இனிமை.குறையாமல் யாரால் பாட முடியும்? என்று பாகவதர் பூரித்துப் போவார்.
பத்து வயதில் குருகுலவாசத்தை பூர்த்தி செய்து அரங் கேறிய பாகவதர், தமது பனிரெண்டாவது வயதிலேயே
