இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
பூக்காடு
தாயற்ற சிறு மகளோ தவிக்க லானுள் !
தாமரையின் இலைமீது தண்ணிர் என்னும்
.ே தாயு நிற தத்துவத்தால் வாழ்வை நோக்கி
துடங்குகின்ற தந்தையரின் போக்கை மாற்ற
வாயற்றுத் தானுக வளர லானுள்,
வனங்களிலே கொடிமுல்லே படரு மாறு !
காயற்ற மாமரத்தைப் பேண மாட்டார்
கனிவற்ற தந்தைத&னப் பேணி வந்தான் !
தக்கரவரிப் பழம்போன்ற தளத வாப்பும்
தண்ணிலவின் வெண்னுெளிபோல் குளுகு கு.ப்.டி.மீ
சிக் காத சேல்போன்ற துடிது டிப்பு.ம்
சிர்.ெய ற்ற சிற்.ாமென எழிலுங் கண்டு
சொக்காத ஆடவரே இல்லே அந்தச்
சந்தரியின் தந்தையிடம் அணுகி யோர்க்கும்
'எக்காலம் ஆனுலும் என்னுல் என்ன ?
எல்லாமே அவன் செயல்தான் !!! என்று சொன்னுர்,
24