இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
பூக்காடு
வஞ்சிக்கப் படுகின்ற சமுதா யத்தின்
வாழ்வுக்குப் போராடும் படையில் சேர
ைதுஞ்சக்குள் இதயத்தில் ஈர மில்லார்
திகாயாத திலைகண்டு மனம்பு குழங்கிக்
கஞ்சிக்கும் கதியற்றுே சி. வாட்டம் போக்கக்
களத்தினிலே ஆrறுப்போரில் குதித்தும் வி ட்டேன் :
வெஞ்சிறையில் ஆறுதிங்கள் விரும்பி வாழ்த்தேன் ;
வேறென்ன கைம்மாறு தாய்க்குச் செய்வேன் ?
விடுதலையாமி வெளியேயோ !” என்று சொன்னுசி - * வேட்கையுடன் கேட்டதெல்லாம் இஃதே தானுே !
படுதுயரைப் பொருட்டாகக் கருதி டாமல்,
பண்டெமது மூதாதை ஆண்ட நாட்டில்
விடுதலையும் அதன்மூலம் வளமுங் காண
வேண்டுகிளுேம் ; மீண்டு மிங்கு வரவுங் கூடும்.
கெடுதலெனக் கருதாதி.ர் ஐயா !” என்றேன் ;
கேளிரொடு நண்பரெல்லாம் வாழ்த்தி தின் சூர் t