盖 பொன்னியின் தியாகம் SMMMMSSLLLLS AAAAAA AAAAMMMSDGACSJMAAASAASAASAASAASAASAAAS க்கு சண்டை போ - மாரன் : இப்படி எத்த ைநாே முடியும்; இதெல்லாம் வீண்தான். இதுக்கிறவர்களெல் வாம் சாகவேண்டியதுதான். பென்னி (கவலே தோன்றும் குரலில்) : என்ன சோன்னீர்கள்? காரன் : சீக்கிரம் உணவு பர்மாதி வை-நான் சாப்பிட்டுவிட்டுக் கொஞ்ச நேரம் உறங்க வேண்டும். இரவு 12 மணிக்கெல்லாம் எழுத்திருந்து கோட்டை வாசலுக்குச் செல்ல வேண்டும்; ஒரு கணிக்கு எங்கள் முறை வருகிறது. பேரன்னி : ஏன்? உங்களுக்கு அடுத்த வாரந்தானே முறை? s . காரன் : ஆமாம். இதுவரையில் அப்படித்தான் இருந்தது. ஆளுல் இந்த ஒன்பது மாதச் சண்டையில் பலபேர் இறத்து போளுர்கன். பலபேர் காயமடைந்து கிடக்கிரு.ர்கள். அதனுல் மீதியிருக்கிற கோஞ்சம் பேர் தான் எல்லாம் கவனிக்கவேண்டும். பொன்னி. உணவெல்லாம் ஆயத்தமாக இருக்கிறது. மாதன் : என்ன செய்திருக்கிருப்? பொன்னி : ஆப் ப ம் தா ன் செய்திருக்கிறேன். துவையல் செய்வதற்குத் தேங்காய் இல்.ை புளிக் குழம்பு வைத்திருக்கிறேன். மரன் : எத்தன நாளேக்கு இப்படி அரைப் பட்டினி யாகக் கிடப்பதோ தெரியவில்லை. இப்படியிருந்து என்னுகப் போகிறது? மீதி இருக்கிறவர்களும் சாக வேண்டியதுதான். பேஜன்னி : போரில் இறந்தவர் வீரசுலர்க்கம் செல்லு வார்களல்லவா? அதைவிடத் தமிழ் வீரனுக்கு வேறென்ன வேண்டும்?
