தன்னைத் தெரியுமா? 73 ஆப்பிரமணியம் : ஏன் எழுதக்கூடாது? நன்முக எழுத வேணும்-அவர்களுடைய கு ண த் ைத வெளியில் காண்பிக்க வேணுமென்றுதான் இந்த நாவலேயே எழுதி னேன். - தாயார் ; நீ சிறு பிள்ளே-உனக்கு உலகமே தெரி யாது-இப்படியெல்லாம் எழுதினுல் கடைசியிலே தமக்குத்தான் கஷ்டம் வந்து சேரும்-அவர்கள் எல்லாம் பணக்காரர்கள்-நாலு பேர் அவர்கள் பக்கம்தான் சேருவார்கள். கப்பிரமணியம் : சேர்ந்தால் சேரட்டுமே-எனக்கு அதைப்பற்றிக் கவலேயில்.ே தாயார் : என்ன கப்பு, இப்படித் துடுக்குத்தனமாகப் பேசுகிருய்...?-நாலு பேருடைய தயவில்லாமல் நீ எப்படி வாழ்க்கை தடத்துவாய்?--உன் மாமா இரண்டு பேரும் தினத்தால் என்ன வேனுமானுலும் பண்ண முடியும். f சுப்பிரமணியம் அவர்கள் என்னே என்ன செய்ய முடியும்?-அவர்கள் தயவு எனக்கு வேண்டியதில்லே, தாயார் : உபகாரம் பண்ணுமல் இருந்தாலும் பரவா யில்லே. நீ இப்படி எழுதியிருக்கிறதைக் கண்டு என்ன வாகிலும் உனக்குத் தொந் தரவு கொடுப்பார்கள். இப்பக்கூடப் பெரிய மாமா கூப்பிட்டிருக்கிறதை நிணேத் தால் எனக்குப் பயமாக இருக்கிறது.
- கொள்ளாதே.ெ
அம்மா.நீ வீணுகக் கவலைப்பட்டுக் பாய மாமா என்னே-விழுங்கிவிமாட்டார். நான் போப் அவரைப் பார்த்து வருகிறேன்.
