கா.சி.2 மனோஹரன் 94.
அரசே, நாங்கள். இந்த சமயத்தில் இங்கு வந்ததற்காத
மன்னிக்கவேண்டும்.
அதுவொன்றுங் குற்றமில்லை. நீங்கள், வத்தகுலென்ன ஏன் இருவரும் சண்டிையிட்டுக்கொண்டு அத்தீர்கள்?
ஹா!' (கண்ண்ர் விடுகிறாt)
சத்கியசிலரே! என்ன கண்ணிர் விடுகிறீர்?
ஒன்றும் ல்லை; தங்கள் டம் விடைபெற்றுப்போக வந்தேன். தெய்வாதினத்தால்
தன்னிடம் விடை பெற்றுக் கொள்வதாவது என்ன சமாசாரம்?
அரசே, தென்irதினத்தால் நசன்ன்சீக்கிரம்-இறக்க வேண்டி வந்திருக்கிறது.
ভুকুঞ্জsশ্ন ?
ஆகவே அதற்குள் தம்மைக்கண்டுவிடைபெற்றுச் செல்ல வேண்டுமென்று வந்தேன்.
இதென்ன சமாசாரம்? உமக்தென்ன பித்தும் அதிகரித் திருக்கிறதா என்ன? தாம் ஏன் இறக்க வேண்டும்: ராஜப்பிரியா, இதெல்லாம் என்ன ?
|மஹாராஜாவின் உத்தரவைக் கையில் கொடுக்கிறார்.1
(படித்துப்பார்த்து) இதென்ன ஆச்சரியம் மஹாராஜா வுக்குப் பயித்தியம் பிடித்திருக்கிறதோ? அல்லது விநாச கர்லம் கிட்டியதோ: இது உண்மையாயிருக்குமோ? அல்லது நான் உறங்குகிறேன்ோ மஹாராஜாவாவது இப்படிப்ப்ட்- கட்டளையிடுல்த்ாவது:-சத்தியலேரே. இதெல்லாம் என்ன விளையாட்டு?-ர்ர்ஜ்ப்பிரியா, உனது வேடிக்கையோ இது ? メ*
அரசே, இவ்வளவும் உண்மைத்ரன் மஹாராஜாவே
சற்று முன்னர் என்ன்ை அழ்ைத்து இவ்வண்ணம் கட்ட்ளையிட்டார்.
