198 கயமன்: துறவிகளுக்குக் கலையின் உணர்வேது ? சோழன்: துறவிகள் ஐம்புலனை அடக்கியவர்கள். ஆகையால், இன்பக் கலைகளில் காட்டம் வைக்க விரும்புவதில்லை ! படிறன்: (நகைத் புவதில்லை ! து) துறவிகள் இன் பத்தையே விரும் ■ மதிவலன்: நிலைத்த இன் பத்தையே காடுகிருர்கள் ! சோழன்: கிறுத்தும் காட்டியம் முதலிய கலைகளின் இன்பம் கிலேயா இன்பமோ ? மிக கன்று : பொய்கையார் என்ற புலவர் கூறியதுபோலல்லவா இருக்கிறது ! மதிவலன்: உண்மையைக் கூறினேன், மன்ன ! சோழன்: (சினர் து) உண்மை ! உ ல க ம் உண் மையை எங்கே மதிக்கிறது ? போர் தொடுத்துப் பகைவரைக் கடிந்து காட்டைக் காக்கும் கம்மைப் பாராட்டுகிறதா, உலகம் ? அரசாட்சியிற் கவலே யின்றிப் புலவர்களுடன் கூடிக்கொண்டு உலகை மறந்து வாழும் சேரனேயன்றே புகழ்கிறது ! கயமன்: பைத்தியக்கார உலகம் ! மதிவலன்: உலகம் உண்மையை மதிக்கத் தவறிய ē6i&ు ! சோழன் : போதும் கிறுத்தும் பொய்கையாரின் மானக்கன் எ ன் ப தி ல் செருக்கடை கிருன் 8ে5 ঢ তো ! படிறன்: புலவர்களெல்லாம் சேரனேப் பொய்யாகப் புகழ்ந்து பாடி அவன் பெருமையைத் தெருவெல்
