4. திருவேளைக்காரன் வகுப்பு 327 பொழிப்புரை 1. னபயபத்தி வழிபாடு - பழுபத்தியான வழிபாடு - புயத்துடன்ம் பத்தியுடனும் ஆன வழிபாடு - பயபத்தியுட்ன் செய்ய்ப்படும் வழிபர்டு ఃడే) தாம் பெறவிரும்பும் முத்தி என்று எண்ணி வ்ழிபடுகின்ற- ಧ್ಧಿ: ஒழுக்கமாகக் கொண்டு வழிபடுகின்ற பக்த ஜனங்களின் 勒魯 வாரக்காரனும் - சை கொள்பவன் - (எவன் ல் அவன்தான் வள்ளி வேளைக்காரனாம் முருகன்). 2. (ஆர) நிரம்ப, (மதுரித்த) இனிமை கொண்டதான, (கனி காரணம்) மாம்பழம் - (அல்ல்து மா துளம்பழம்) காரணமாக(முதல்), முன்பெர்ருகாலத்தே தமைய்னாருட்ன்) தமையனாம் கண்பதியூடன் உண்க் க்ை (அந்தப் பழத்தை) உண்ணும் சாமர்த்தியப் போட்டியில் (பரி) வருத்தத்தையும் (தீமை) ற்றத்தையும் கண்டவன் (எவன் எனில் அவன்தான் வள் வளைக்காரன்). 3. கமம் . - வேத சாஸ்திரங்கள் (தரும நூல்கள்) வின்த்ே பரவியுள்ள எல்லா உல்கங்களையும் ஒரு நொடிப் போதில் ಓಘೀ: கொண்ட ஆசையுடன்) சுற் ## மிகுந்த வேகம் கொண்டவன் (எவன் என்ரில் அவன்தான் வள் வேளைக்காரன்). கி 4. ணவம் என்கின்ற (அழுச் மலம் P ள்ள ஆவியேர்ே (விளக்தி)'அந்த ဖြုံ'நீங்க ளே"ே; து T3T 'ಆಲ್ಗೆ புரப்பி (அந்பூதி) ஞான அனுபவத்தை *ಿ- த்த) நிரம்பப் புகட்டின், இப்பற்ற திருக்கண். பார்வையை உடையவன் (சக்ஷு திகூைடி செய்தவன் எவன் எனில் அவன்தான் வள்ளி வேளைக்காரன்). ஆனவும் இயைந்து நின்றே தானுவின்தன் கழலணையத் தவிரும் மல்ம் (சித்தியார்சு பக்கம் 170, 314). இந்த அடி அருணகிரியரின் வரலாற்றை விளக்குகின்றது. န္တြ႔ရွိဳ႕ சr திட்சைசெய்து தனக்கு, ஞானப்பேற்ன்ற | لئے த்தது - கூறப்பட்டுளது. சட்சு திட்சை செய்தார் முருகவேள் என்பது - தழைந்த சிவசுடர் தனைஎன மனதினில் அழுந்த உரைசெய வருமுக நகையொளி தழைந்த நயனமும் இருமலர் சரணமு மறவேனே பரக்தி பெற்றிட் நோக்கிய பார்வையும் மறவேனே விழியருள் தந்த பேரருள் கனவி மறவேனே திருப்புகழ் 113, 751, 773, அநுபூதி அடைவிக்குமொரு என்றும் ப்ாட்ம்
