பக்கம்:முருகவேள் பன்னிரு திருமுறை-4.pdf/550

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

க்கணிய Iல்வகு ப் | 543 11. (முனை துெறும்) போர் னை தோறும் ( கி) ့ညို့ செய்து (ஒற்றி) தாக்கி, முகி என) #. $# Ι. ΙΙΙ ωl) - ப்ேiல், (இரங்க) எற்றி . பேரொலி எழ மோதி, 纷 நெறி) போர் ற வழியே பறத்தலைச் செய்த அ/1 லேே கொடியாகக் கொண்டவனும். 12 முதியவுண்ர் முதுமை அவுணர்) கொடுமை - (வன்மை) முற்றின. அசுர்ர் ବା୪T - Yಣ್ಣ பழைழை வாய்ந்த ಶ್ಗ ಶ್ಗ? போர் புரிந்த அந்ந்ாளில் (பட்ட்) ழியுண்டு வெளிவந்த முதிய குடர்) முற்றின குடல்கள்ை (நன்று சுற்று) (வேலாயுதமானது தனது சிரமாலையாக அக் குடல்களை) ஆ சுற்றியுள்ளி, காரணத்தால் - (அந்த்க் ல் மாலை மாமிசத்தை உண்ண விரும்பி) முது கழுகு வ்ய்து சன்ற கழுகுகள் பந்தர் இட்ட பந்தல் ப்ோட்டது போல்க் கூட்ட்மாக்ப் பறந்து வந்து மேலே சூழும் (வ்ேலினான்) வேலாயுதத்தை உட்ையவனும்.

  1. ç“ಬ್ಜೆಕ್ಟಿ 'ಶ್ದಿ பசிய தினைப் புன்த்தைக் கிர்த்திருந்த வள்ளி §§? ଈ୪T (வளரும்) பெருத்து மேல்ெழும் (ఫ్లో குன்றும்) இரண்டு இரண்டு மலை போன்ற் கொங்க்ைகள் (ம்ொத்தி) மொத்தின்த்ால் . தாக்கினதால், (வலி) நோய், புகுந்திருக்கும். சதா குடி கொண்டிருக்கும் . சதா இடம் பெற்றிருக்கும் (திரு) மார்ன்ப்

42(1) அசுரர் குடலை வேல் சிரமாலையாகச் சூடியுள்ளது "சலத்துவரும் அரக்கருடல் கொழுத்துவளர் பெருத்த குடர் சிவத்த்தெர்டை எனச் சிகையில் விருப்பமொடு சூடும் ....... குகன்வேலே". வேல் வகுப்பு 12. (2) கழுகு பந்தரிட்ட வேலினான்: "உவணநிரை கொண்டிடும் செங்காவணம்". பூதவேதாள வகுப்பு, அடி 47. I3 (வளிநாயகி) முல்ைவிடாத (கர) ஃபன் என்றார் திருப் ஜில் (522, 644, 817). ால் முருகன் மார்பில் வள் ன் கொங்கைச் ు ம்பு) உண்டு; அந்தத் தழும்பிருக்கும் மார்பில் வ ఢీ காண்டே မ္ဘိန္ကုန္က္ယမ္ပိ அங்ங்னம்ே ஆர்ஜியின் கொங்கைச் சுவடு சிவனார் மார்பிலும்_உண்டு. (1) "சுரிகுழல் மடந்தை முலைக் கண்கள் தோய் சுவடு.... நீண்டு பொங்கொளி தங்கு மார்பினனே"-திருவாசிக்ம் அருட்பத்து5. (1) "யாமெலாம் வழுத்தும் துறவி என் றிருந்தும், நத்திதன் இளமுலைச் சுவடு தேர்முறக்கானன்டார்". காஞ்சிப்புரா. நகரம் 109.