巴彦。 இ i. i
- i.
யயாதி 23 殘 - - o 幽 மூனருவது அங்கம -அரண்மளை கந்தவனம். காலம்:-சங்திரளுேடுக.டிய இரவு, சர்மிஷ்டை , உட்கார்ந்திருக்கிமுள். இன்று நான் எழுத்த வேளை நல்ல வேளையாயிருக்க வேண்டும் என தெண்ணம் எப்படியுங் கைகூடு மென்று ஏதோ ஒன்று எனக்குள் சொல்லுகிறது -அப்பொழுதே போன நமது விதூஷகன் ஏன் இன்னும் வரவில்லை. எப்படியாவது அவன் சங் கோஷமான உ த் தி ர ங் கொண்டு வருவானுக! சிக்கிரம் ஒருவதாய்க்கூறிச் சென்ற தோழியும் இன் னும் வரவில்லையே.-எண் தெண்ணம் சிக்கிரம் நிறை வேரு விடின் எனதுயிர் துறப்பே னென்பது திண் னம். கெய்வயானைக்குப் பணிவிடைப் பெண்ணுக வேண்டி வந்தபொழுதே எனதுயிரை மாய்த்துக் fષ્ટિ; ; ; & : o ," بُوی مہم جاہم f20 ஆயினும் ೯ರಣ பிராணநாதர் துே கொண்டகாகலானது என்னே இதுரையில் உயிருடனிருக்கச் செய்தது -என் பிராணநாதர்ஏன் கான் அவரைப் பிராணநாதரென்று அழைக்க லாகாது? எது எப்படி யிருந்தபோதிலும் என்னே அக்கி சாகதியாக விவாகஞ் செய்துகொண்டது உண்மைதானே? அவர் என்னேக் கண்ணெடுத்துப் பாராவிட்டாலும், அவர் என் பர்த்தா, நான் அவரு டைய பத்ணிதான் பாவம்! அவர் என்ன செய்வார்? அங்க சுக்ராசாரிக்கு அன்று வாக்களித்தபடி அவர் நடக்க வேண்டியதாயிற்று!-கர்மத்தினுல் கட்டுண் டிருக்கிரு.ர். அவரை கொந்து பயனென்ன ? இவ் வள்வுதான் கான் கொடுத்து வைத்தது; கொடுத்து வைத்தவள் தெய்வயானே, அவள் அனுபவிக்கிருள். அவளேப்பார்த்து கொடுத்துவைக்காத பாவி நான் பொருமைப்பட் டென்ன பயன்? ஆயினும் இந்தத் கெய்வயானைக்கு என் மீது சற்றும் இரக்கமில்லாமற் போயிற்றே 5ானும் அவளைப்போன்ற ஒரு பெண் தானே ? நானும் மஹாராஜாவுக்கு அவளைப்போல் வாழ்க்கைப்பட்டவள்தானே. அவளேப்போல எனக் கும் எனது பிராணநாதருடன் சுதமனுபவிக்க விருப்ப மிருக்குமென்று கனவிலும் கினேயாளோ? சிறுவயது முதல் தன்னுடன் ஒன்ருய்க்கூடி விளை யாடினவள் நான் என்பதை மறக் காளோ? கன் இணுடைய பி காகான் கொடுமையான கட்டளை யிட்ட போதிலும், இவளாவது நமதரசன் மகளென்று மனதிரங்கி மஹாராஜாவை கான் கண்ணுரக் காண் பதற்காவது ஒருமு ைஅனுப்பாளோ என்னிடம் ?
- o
