லசல்கிெளவுறந்தாடிகம்.
. . . . . . . ஆசனங்கள். அக்கியின்குெளிமழுங்குயிருளிலறியாதேகிடவும் அடிககடிமனக்திடுக்குற்றுடலமயர்கலாகிடவும்
அஞ்சிடைக்கச்செம்மிஞ்சடியின்முட்கள் துஞ்சிடக்குத்தக்குக்கலஞ்சிமய்லால்வாடி வள்ளல் கரியமல்போம்பெரியாகமுல்கரடிபுலிகளுக் ஒாட்டானேசிங்கமிருகாசிகள் கணக்கில்ாததுவுக்
கத்தமொலிகாதுலெத்துதேவிப்போதிற் சித்தமயங்காதென்னகித்தனேகாப்பாயென்றே வள்ளல் - இக்கப்பெரியவிருண்டவனத்திலெப்படிாடப்பேன்
சட்டிபோல்முள்ளு மாட்டுதேகாலிலெவ்விதங்கடப்பேன் எப்பொருளுக்கும்பாப்பொருளே என்மேல் தப்பிதம்வாராது.இனத்திப்பொழுதாள்வரியென்றே வள்ளல் தையல்கெளசையெடுப்பேனெ ன்றசொல்சபதாள்முடிவோ - தமியேலுயிரையிழக்கிடவருஞ்சாவுகாள்முடிவோ - தக்கறகுமானேமிக்கபுெரியோனே .. இக்கதியிலானேனெனக்குத்துணையேன்றே. வள்ளல்
அகவல்,
இவ்விதம்புலம்பியேல்லா
கவனமாய்ப்புகுந்து, கக்கனின் பரமா
வருக்கமேய்ன்றி மகிழ்ச்சியற்றவகுய்க் கருத்தினின்மவுக்கே ஹக்கெனக்கருதி தலைதனைமுட்டின் கறையினிற்புண்டு மெலிங்கடலிளேக்கு மெலமெலகடக் தம் காகத்தினலே தணலில்லாடிலேபோல் ஆகமுமெடுல்கி பசகியாய்விடவும் கண்ணீர்தனேயே கன்னிசாக எண்ணியேகொண்டே யெவற்றையுமதக்கே ஆழத்தசேவலைப்ப்ே லடிக்கடிதுடித்தம்
