碍蚤 லால்கெளஹர் நாடகம்.
மன்னவனும் வாலென்போன் மகிழ்ச்சியாயம்
மரத்தின்கீழிருந்துசெவி கொடுத்துக்கேட்டு வின்னமறப்பொழுதென்ருே விடியுமென்று
விழித்திருந்து விடிந்தவுடன் மாத்தின்வேரில் வன்னமுடி தேய்க்கெடுத்தான் சுயரூபத்தெ
வாங்கின்ை மானுருவ நீங்கிளுனே.
கரு இம்.கலியாணி.மீகதாளம்
பல்லவி.
மானிடவுறுவெடுத்தான் லாலாசனும்
அகபல்லவி,
மானிடவுறுவெடுத் தானருங்காடெல்லாம் மாலுருவோடலேக்க மன்ன்ைலாலாசனும்
சானங்கள்.
zவனம்வணுக் தாஆேடியே
கொஞ்சும்பட்சிமொழியால் குலக் காருைமாறி அஞ்சலத்திறைவனை யடிக்கடியேபுகழ்ந்து.
வஞ்சிகெளஹரைத்தேடியே T வருவோடு o
ஈராறுமதிகாலே பரிஹீராவா லெடுத்தமாலுருவாலே .
மாசார்துணையுமின்றி யலைக்தேவனங்களெல்லாம் எாளமாக்கட்க்கே யெழிற்பறவைகள்சொற்போல். பட்சிசொன்னதுபோலே யிலைமலர்ப் படருங்கொம்புங்கைமேலே
பட்சமுடனெடுததுப் பதனப்படுத்திக்கொண்டு கட்சிசெய்யும்பசியைக் சிட்சைசெய்குவனென்று.
லாலரசன் கடவுளைத்துதித்தல்.
கண்னிகள்-இ-ம் சங்கராபாண்ம்.ரூபகதாளம்.
கானமருங்குழலாள் என்றன் கெளஹரைக்காண்கவென்று
மானிட
மானிட
மானிட
மானிட
மானிட
காடோகாடோ மோடோ கோடோக்சனமெல்லாந்திரித்தேன்.
மானிலுருவெடுத்தேன் மக்க் வாதத்துக்குள்ளமைங்கே
லாதோ கீகோ குதோ ஏதோ வங்கெல்லாக்கீர்த்தாய்
