லால்கெளவர் நாடகம். శః్యక్ష
բն
பெண்ண சசேயுன்மனதி லெண்ணினதைச் . . . சொல்வன் பேதையறிவான்தயையிப் போகழிக்கால் வெல்வாய் கண்மணியேயுன்னுடைய பெண்மதியோ விணுங்க் கத்துகிருய்ங்ேகள்சொல்லும் புத்தியைகி பிேனும் கூக்குயிலுக்கென்றலும்வ்ா னுேங்கின னும் தேசாய்
கோகிலமேயுணக்குப்பகை யாகினவே பாங்கிகளாநிால்களெல்லா மீக்கிருக்கும் பதறுகிருய்லாலைகினேய பதுபெரிய பருவவயதுணைப்புலம்பி யுருகிடச்செய்
பாதகலால்மோகமதா லேகுமுயிர் திருவன யாய் பழையகதை, யொருவருமுன் செப்பிலையோவுனதுயிர்கான் கப்புவத்தி
கெ ள வற புல ம் பல். திபதை-இ-ம்-எதகுலகாம்பேதி மிசன்காளம் கண்ணிகள்.
பாதகம்பாக்கம் பாங்கிகளாயிருந்தும்
வாதனைக்களாக்கினீர்
இத்தமதியிலெல்லா மென்மனச்சேருகே . பெந்தவிதமுமினியே
ஆருத்துயரக் ரே லாலென்வுரைக்கீ திரும்லலாசாலே
மன்னன்லாலவனது வர்த்தமானறிக்கல்
என்னிடஞ்சொல்வி.ே . . . .’ ” . . . . . ." காகிய அக்கலாலாசன்வர்கனைக்தாலுடனே கீரும்
இந்தவெவ்வினைகிசமே * . . . . இாதிக ஆயிரமாச்சொலினு மடியாள்மனங்கேருகே .
ஆவியுகிலக்கிடாதே _ _ இாசி இப்போதோவினுஞ்சற்றெப் போகோவென்ன்ைவில் _ கென்றே சறிகிலேயே $5
பிரிந்தகனவன்வா வருந்தியும்வாதலே : .
பிழைப்பதினிகானிலேயே
శ్ : .
