244
வஸந்தமல்லிகா
சமீபகாலத்தில் உங்களிருவருக்கும் கொஞ்சம் மனஸ்தாபம் கூட ஏற்பட்டது போலிருக்கிறது.
துக்கோ : ஆம், ஆம். என்னவோ கால வித்தியாசத்தினால் அவருக்கும் எனக்கும் மனஸ்தாபம் உண்டாயிற்று. என் வீட்டில் அநாதையாய் வளர்ந்து வந்த ஒரு பெண்ணின் துர் நடத்தையால் கொஞ்சம் மனஸ்தாபம் ஏற்பட்டது.
தம : அவளுடைய பெயர் என்ன? யாரோ மல்லிகா என்றார்களே அவள்தானே?
துக்கோ : ஆமாம்; அந்தத் துஷ்டைதான். அவளை நாங்கள் ஜாதியை விட்டு விலக்கி விட்டோம். அவளுக்கும் எங்களுக்கும் இனி யாதொரு சம்பந்தமும் இல்லை.
தம : ஆம். அதைப் பற்றி நானும் கேள்விப்பட்டேன். நீர் செய்தது சரியான காரியம்.
துக்கோ : ஆனால் இது வஸந்தராவுக்கு சரியாகப் படுமோ படாதோ!
தம : அதை அவர்தான் சொல்ல வேண்டும்.
கமலா : அவர் வந்திருக்கிறாரா?
தம : இன்னம் வரவில்லை .
துக்கோ : ஆனால் அவருடைய வருகையை எதிர்பார்க்கிறீர்களோ? அவரைப் பார்க்க என்னுடைய குழந்தைகள் நிரம்பவும் ஆசைப்படுகிறார்கள். அவர் தம்முடைய ஜெமீனை விட்டுப் போய் அநேக மாதங்கள் ஆகின்றன அல்லவா?
தம : ஆம், ஆம். இருக்கும், இருக்கும். இதைப் பற்றிச் தெரிவிக்கும் பொருட்டே நான் உங்களை வரவழைத்தேன். இந்த ஜெமீன் இனிமேல் அவருடையதல்ல. இதற்கு முன்னும் அவருடையதல்ல. கடைசியாக பரசுராம பாவா எழுதிய சாஸனம் அகப்பட்டு விட்டது. அதன்படி வஸந்தராவுக்கு ஒன்றுமில்லாமல் போய்விட்டது.
துக்கோ : என்ன ஆச்சரியமிது! அவருக்கு ஒன்றுமில்லாமலா போய்விட்டது? யாருக்குப் போய்ச் சேர்ந்தது?
