பக்கம்:வல்லிக்கண்ணன் கதைகள்-3.pdf/128

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

12. விண்ணும் மண்ணும் நம்-ஆகா, அதவே அழகின் ஆலயம். சந்திரி வை எல்லாம் எப்படி பளபளக்கின்றன. சூரிய அவை தகதகக்கும் பொழுது என் மனம் - w 4 on 4 欧况 خنv ,؟ يستم , • • بر குகிறது. ஆங்காங்கே சிதறிக் கிடக்கும் ர்ே கிலேகள் காட்டும் எழில் காட்சிகள்--காலேக் கதிரொளியில் அவை :* * * - 二 リ w a - தம் பிரகாசமும், மத்தியான வேளைகளில் துள்ளும் بينمي பரப்பென வெள்ளிக் கதிர்களை மினுக்கித் శ్సి ", ു - شـ னி - *。。。 _ 。 , - ம, மாலட போனனறததைய பி தபலிபபதும, கிரனின் ப்பையும். விண்மீன்களின் ே r. சாதரனான வனபபையும், விண்மீன்களின மோகன.ததை * * * - * r富 & * w - - பும் எடுத்துக் காட்டுவதும்-அற்புதம், அற்புதம் ! ക് نسہ ، مہ سے 3 میٹس ،تم م ، ۔ και τα را میبیعر ۹ مث బాబి தடஆள-அழகன் சேவன்-அங்குதான் இருக்க வேண் உலகைத் தினம் தினம் கண்டு ஏங்கும் வானம், மண்ணிலே கடவுளேக் கானத் தவிக்கிறது. கண்ணிா சொரிகிறது-பணியாகவும், மழையாகவும். மண்ணகமே விண்ணிலே கடவுளேக் காண மலைக் க:ம் அலைக்காம் நீட்டி அங்கலாய்க்கிறது. బ్రొు. இவ்விரண்டுக்கும் இடையே கிடந்து அலைந்து تعیی திணறும் மனிதர்களோ?