வள்ளுவர் வாழ்த்து 35
தேய்ந்த விரல்
மக்காள், பிரிவு என்பது கொடுமையானதுதான். ஆனல் பிரிந்தவன் பிரியப்பட்டவளது நிலையை உணர்ந் தவனுகவேண்டும். குறித்த காலத்தில் மீளும் உறுதிப் பாட்டோடு பிரிய வேண்டும். இவ்வாருயின் பிரிவு கொடுமையானதன்று இயல்பானது - இன்றியமை யாதது மாகும்.
பிரிவு இருவரையும் வாட்டுவதானலும் இல்லத்தே தனித் திருப்பவளுக்கே மிகுதியான துன்பம் தரும். பிரிந் தார் என்று சொல்வதற்கு முன்னரே அவளது உடலில் பசப்புப் பரவிவிடும் என்ருல் அவள் எவ்வாறு அந்தப் பிரிவைத் தாங்குவாள் ? அதிலும் மணுளன் மிகத் தொலைவில் சென்றுவிட்டால் இன்னும் எத்துணைத் துன்பம் ?-சென்ற தூரம் தொலைவாயிற்றே ; மீளத் தொடங்கிளுலும் கடக்க நாளாகுமே ; இடையே எதிர் பாராத இடையூறு நேருமோ. உரிய காலத்தே வரு வாரோ-என்ற கவலைகள் வாட்டும். கவலையை அடைந் தோர்க்குப் பொழுதும் கழியாது. பொழுதே போகாது என்ருல் நாள் எவ்வாறு நகரும் ? மிகத் தொலைவான இடத்தே சென்ற காதலர் மீளும் நாளே எண்ணி, எண்ணி ஏங்குகின்றவர்க்கு ஒருநாள் ஏழு நாள் என்ன, எண்ணிக்கை யற்ற நாளாக அன்ருே தோன்றும் ! -
உரிய காலத்தில் வந்துவிடுவாரென்ற நம்பிக்கை ஒரு பக்கத்தே தாங்கிப் பிடிக்கும். வரமாட்டாரோ என்ற ஐயம் மறுபக்கம் தாழ்த்திப் பார்க்கும். குறித்த காலத் துக்கு முன்னரே வந்தாலும் வந்து விடுவார் என்ற வீண்.
--~~ --- ---- حبہ۔بی۔سمہ۔۔مبہم S AASAASAASAASAASAASAASAASAASAASAASAASAASAAAS
- ஒருநாள் எழுநாள்போல் செல்லும்; சேண் சென்ருர்
வருநாள்வைத் தேங்கு பவர்க்கு.
