இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
வீரகாவியம்
200
இயல் 94
போர்வேண்டா எனபtண்டும் சொன்னுன் வேழன்
புலியளையான் இசைந்திலன்:போர் தொடங்கிற் றன்றே.
"முகில் தழுவ நெடிதாக உயரக் கட்டி
முடிந்துநிற்கும் கோபுரம் நான்; என்னைக் கண்டு திகில் தழுவ நிற்கின்ருேய்! நியோ கொட்டிக்
கிடக்கின்ற செங்கலடா; சிறியோய் உன்னை உகிர்முனையால் வகிர்ந்தெனது விரல்க ளுக்கே
ஒரு களங்கம் விளைவிக்க விழைய வில்லை; + துகிரனைய உன்னுடலைந் துண்டம் செய்யத்
தோளுக்கும் வாளுக்கும் எண்ணம் இல்லை. 399
ஆதலினல் ஓடிவிடு வீடு நோக்கி
அருஞ்சமரம் விட்டொழிக’ என்ருன் வேழன்;
மோதலினல் உயிர்விடுவோர் யாவர் என்று
முனைவதன்முன் முடிவுசெய விரைந்தாய் வீர!
சாதலில்ை அஞ்சுமணம் உடைய வர்க்குச்
சமரகத்து வேலை என்ன? உண்மை ஒன்றை
ஒதினைநீ முடிந்துவிட்ட கோபு ரந்தான்;
உன்கதையும் முடிந்ததென உணர்வாய் இன்றே. 400
உ கிர்-நசம் த கிர்-பவளம். சயர்-போர்.
