________________
பதிப்புரை. சொன்பது யான் கூறவேண்டியதில்லை. விடியலவெங்கதிர பாயும் வெயமலாலறை" என்னும் வாக்கியத்தையும் ஓர் பரிபாடற் செய் யுளையுஞ் சரியாய்ப் பிரித்துனர் தத்கு எத்தனை புலவ ரிடங்கொண் தி ரிந்தேன்? எத்தலைா வித்துவான்களுக்குக் கடிதமெழுதிக் கைசலித் தேன்? எனக்கு வந்த மறுமொழிகளை வெளியிட்டுச் சொன்னால் நீ கவும் வெட்கக்கேடென்றறிக, அவை ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஆறுமுகநாவலர் பெருமான் மகத்துவத்தை நன்கு விளக்கின, மேலுரு, கராத்தே தன் சா+பென்தம், அனபை அன்பென்று ம், இதரவிதரத்தை இதாதாவென்தம், திகந்தகத்தைத் திகர்தா ரளமென்றும், மென்மையை மேன்மையென் ஜம், புகார நிலையைத் தபுரலை யென்தும், அதில்லன் என்பதை முதல் னென்றும் இன் னும் பல வாமுக மயங்கினோர் பெயர் பெற்ற விந்துரசளேயாதலி ன் எட்டுப் பிரதியோ & டாடிய 'ஷ்' - ப கள் அடியேன் தவ கப் பாராட்டாது. பொறுத்தாது தன்றி இயன் நம் இம் முயற்சி யை வியந்து கொள்வாங்கபொன்பரத் சந்தேகமில்லை. தி பிடித்து வாசிக்க அதியா - அச்சுப்பிரதி வித்துவான்களும், நம்*த்து மே ய்ப்பெருமையொல் வாய்ப் போலாம் குறைது ற்றலாம் நாம் நிறைவு டையார் போலத் தோத்தனை te:* போவித்துவான்க ரூமே இவ்த வழுளைக்குறித்து என்னே இககர், எனக்கு அது குல வன்று, இவகத்தைப் பெரியோரும் சனியார். குறைகற இஷ்டரன்க ள் இன்லும் அலை தோத் முதனவாய், அடியேன் காட்டும் சித்தங்களில் இராடோ எட்.!-- யாயினும் எழுத்துப்பிட்டயற பாத்திரம், வார்த்துக் காட்டுவாராயின் அவர்கள் பாதம்டியத்தை உச்சிமேற் குடி அலட்ட்ருத் தொண்டு பூண்டொழுருவேனென்து: அs:5. எடுகையில் படித்தவுடன் அதன் எழுத்துத் தேவி யாSeன பக்தை கையெழுத்துப் பொற் தோன் றிற்தென்று கண்ணீர் பேரு அமுதகதையு முண்டன் சே! காலாந்தரத்தில் நூல்களுஞ் செய்யுட் காகம் அடைத்திருக்கு ம் மாழியாடு இவ்வளவிற்றென ற்பால தன்று, சம்பம் சேரதேசத்திலி ருந்து வரும் வழியில், பாலைக்காட்டிலே, சிலர் செய்த இராமாயணப் பிரசங்கத்தைக் கேட்டபோது, தமது பாட்டுக்களும் இடைக்கடை வருவனவாகச் சொல்லிய கதை கேள்வியுற்றிருக்கலாமே. அடி.சிற் கினியாளே யாச்கஞ்செய் வாளே - படி சொற் கடவாத பரவா - யடி. வருடிப் - பின் அங்கி முன்னெடூஉம் பேதையே போதியோ - வெ
