________________
பொருளதிகாரம், உம். ஒன்றே னல்லே னொன்றுவென் குன்றத்துப் . பொரு களிறு மிதித்த நெரிதாள் வேங்கை - குறவர் மகளிர் கூந்தற் பெய் மார் - இன்று கோய் மலையக நாடனோ - டொன்றேன் மேழி யென் றி னானே. இக் குறுந்தொகை பிறிதொன்றின் பொருட்டுப் பொருசன்ற யானையான் மிதிப்புண்ட வேங்யை நசையற உணங் காத மலர் கொய்வார்க்கு எளிதாகி நின்று பூக்கும் நாடனென்றத ேைன தலைவன் நகரும் காரணத்தானன்ஜி எந்த எதிர்ப்பட்டுப் புணர்ந்து நீங்குவான் எம்மை இறந்துபாடு செய்வதனது ஆர்.ஜவி த்துப் போயினானெனவும், அதனானே ராமும் உயிர் தாங்கி யிருக், ஈ பலராலும் அலைப்புன்னரின்றனம் யே'ங்சைமாம் போல் எனவும், உள்ளத்தான் உ'மங்கொள்ள வைத்தவா. காண்க. ஒரிந்தன வும் வந்தழிக்காண்க. இனி அது உன்னத்தான் உடல்பந்துரையே ன்ெெமன மேற்கதுகின்என். சஅ, உள்ளுசுத் திதனோ டொத்துப் பொருண முடிகென வள்ளுறு துறுவதைள்ளுதை, 1வமம். இதுவும் அங்கனம் தந்த உள்ள, மத்தியப் பொருட்டு, உபகாரம்:பட ட மங்கோல் சார் உறுதிர்ந்தது. ( .) இத கை ஒத்துப் பொருள் ere'-3 உள்ளுடித்து = யான் புலப்ப டக் கூறுகின்இ யத்தா... புலப்படாது உவம்க்கட ! நம் பாரம் தபடியே தன்சிய புலப தன் உள்த ம்', கருதி : உள்ளூரத்து உ. த 2 ? உங்மம் = நாம் அங்க னங் கருதும் மாத்திலோபேன்றிர் செட்டே. மனத்தின்கா னும் அதே கடித்தும்த்து அப்பகம் உத்த. , * ப்பாகிய கொல்லெல்லாம் வேறயககொ முடிப்பது உள் பவமம். --எ - று. இதஞனே பவள் தன் கருதியது. கூருதபழ யுங் கேட்போர் இவன் கருதிய பொருள் ஈதேன் முசாய்ந்து Ca: டற்குக் கருவியாகிய சிலசொற் கிடப்பம் செய்தல் போ 'நிமோன் 1.பது கருத்தாயிற்று. அது 'வீங்குநீர் வீழ்நீலம் பகப்படர் பயந் கொண்ட - ஞாங்கர் மலர்குத்தந் தூர்புகுந்த வரிவம் - டோம் - குய ரெழில்யானைக் கனை சுடாங் கமழ்நர்த்த - மாங்கல்ல! விருக் நாற்றப் பகலல்கிக் கங்குலான் - வீங்கிறை வடுச்கொள வீயூர்ப் புணர்ந் தவர் - தேங்கமழ் கதுப்பிது ளளும்பவிழ் நறுமுல்லை - பாய் ந்துதிப் படர் தீர்ந்து பண்டுதா மரீஇய - பூம்பொய்கை மதத்துள் ளாப் புனலணி கல்லூர. இதலும், வீங்குநீர் பரத்தையர்சேரியா கவும், அதன்கண் வீழ்ந்த நீலப்பூக் காமச்செவ்வி நிகழும் பரத்தை
