________________
பொருளதிகாரம். கக்க வெட்சித்திடம் பொதுவியற் கரந்தைக்கண்ணே கொள்க, இஃதாற்கும் பொதுவாகலின், தருதலென்ற மிகையாகேன லோயல் ல த கோடலும் அத்து றைப்பாற்படும். "வலஞ்சுரிமராஅத்து' என்னும் களிற்றியான நினாய்ட் கறைபடி மடப்பிடி, கானத் தலறக்-களிற்றுக்கன் சொ ழித்து 'a:கையர் கவிசிறந்து - கருக்கான் மராஅத்துக் கொழும் கொம்பு பிளந்து - பெரும் பொனி வெண்ஞா ரழுத்துபடப் பூட்டி. நெடுங்கொடி இடக்கு நியம மூவர்- ஈறவு தொடை தெல்லிற் புத் வு முதற் பிணிக்குங்- கல்லா விரேயர் பெருமகன் புல்லி” என பா. கனக்கன்றைக் கவாதவாறு கான்க, இதுவும் வேத்தியலின் வழுவியவ று காஸ்டி, |
- ற்கு உரிய புகழ் அமைந்த தலைமை ஒருவற்கு உரியவாக வன்மன் டடையாளரும் பிறருங் 24மலும் : இதுவும் வழு, வந்தார்க்குரிய புகழை: பதக்குக் நின்மையின், அத்த ஈண்ணிய நாடுகேழு பெருவறல் - கைப்பொருள் யாதொன்று: விலவே கச்சிக் - காணிய சென்ற விரவன் மாக்கள் - களிம் சொடு நெருக்தே. வேண்டி ஒங் கட் - அப்போய் சாகாட் மே ணர் காட்டக் - கழிமூரி குன்றத் தற் ே - 'பள்ளம வின்றவ ஒன்னிய பொருாே. இது புறம், பட்டயாள கூந்து. இதற்கு முடியுடை வேந்தன் சிறப்பெடுத்துனத்தமலr - ச.றின் அது *பது வியலில் சுவாகாதென்று க.
தவோத்தாள் ரெமொழி தன்னோ புணர்த்தலும் - தன்கரி டத்தின் தாயே! போர்த்தொழிலுன் முயற்சியாலே வஞ்சினங்க மாத் தன்னொடு கூட்டிக் கூறலும் : உம், "தானால் விலங்காம் உளித்தாபிதம் வனத்தால் - யா: யெறித லிளிவரவால்L' s Ex: - பொருகை யுடைய தேவலோ மீது - மருகை சுமந்து வார், வேன்" என வரும். பெரும். மேலற் மண்டை . யே! முமை - விருமருப் புமழ கெடும் கொதில் - பைம்பய மதிர்த்த கோதின் கோலலோக் - & அடை மரையா அஞ்சுஞ் சீறூர்க்கோயெண் (வே'டேம் புரவே ந 3 - ta* முதிர் சாடி றவின் வாழ்த்தித் - துககனி கெ இக்கம்பு னுந் - தண்ணடை பெ றுதலு முரித்தே வர்கதி - தெருவேல் பாய்ந்த மார் Ser- மடல் வ போந்தையி னிக்கு மோர்க்கே." மடல்வன் போந்தை போல் நிற்பலென நெடுமொழி தன்னோ புணர்த்தவாறு காண்க.
