________________
பொருளதிகாரம். தெய்வமும் யாவதும் தவமுடை யோர்க்கென - வேறுபுல சனந்தலை பெயாக் - கறுவை பெருமதின் படிமை யோனே.” எனவும் வரு வனவற்றுள் ஓதியவாறும் வேட்டவாறுங்காண்க. " ஒருமழுவாள் (Icந்த னொருமூஉ வெழுகர - லரசடு வென்றி யளவோ - அரை சான்ற - வீட்டமாம் பல்பெருந்தூர் செங்கும் பசுப்படுத்து - வேட்டநாள் பெற்ற மிகை." இதுவும் வேட்டல், " விசைய த் தப்பிய” என்னும் பதிற்றுப்பத்து ஈகை கூறிற்று. ' ஆபயங் குன்று மறுதொழிலோர் நூன்மறப்பர் - காவலன் காவா ளெ னின்," இது காவல் கூறிற்று. கடுங்கண தொல்களிற்றான் என்றும் புறப்பாட்டுட் படைக்கலங் கூறியவதனாம் காத்தல்கூறிய மாறுங் காண்க, “தொழத்தகு நின்வய வாரல் பிறழ் - மேறு பொருதசெறு வழாதுவித் துவது - கரும்பின் பாத்திப் பூத்த செய்த - லிருங்க னொருமை மிருகினா தடுக்குலங் - கலிகெழு TIRங்கை யாடிய மருங்கின் - 'வளை தலை மூதா வாம்ப லார்வு 4 'மொலி தெங் கியிழ்மருதிற் புனல் பாயித் பூம்பொய்கைப் - பாடல் சான்'p பயங்கெழு வைப்பு - கெவி னயே நாமர் தோற்றிக் - 5.. தர்.. நின்), யாக்கை போல - நசியத் திறுத்த நீரழி பாக் கம் - விரிபூங் கரும்பின் கழனி டால்லெனத் - திரிகாய் விடந்த ரொடு காதடை போகிச் - கலைத்தலைப் போட்டிகள் கழுகார்ர் திய ங்க - வூரிய நெருக்சி சருகு படித்தவத் - தாதேரு மறுத்த கலி பதி மன்றத் - அல்ளங் கதியப் பூக்கும் மிடாபுத் - துள்ளூர் பனிக்கும் பாழா யினயெங் - ப- கடவு பேமன புறவே . யொள்ளிழை மகளிரொடு பவர்யேன யாறே - யவ்மனே திப்ட் வேனைத் தன்றியு ஞாலத்துக் - கூலம் பகர்நர் குடி-புறக் ததாம் * - குடி.புறந் ததார் பார மோம்பி - யழல் சென்ற மருங்கின் வெள்ளி யோடாது - மழைபேண்டு புலத்து மாறி திற்ப - நோ யொழி பசியிகக் தொரீஇப் - பூத்தன்று பெருமதி காத்த நாடே.', இதனுண் மறத்திற் சென்று காட்டை அழித்தவாறும் அறத்திற் திரிந்த வேந்தனையழித்து அவன் நாட்டைக் குடியோம்பிக் காத்த காறுங் கூட விற்று, " கொலையிற் கொடியாரை வேந்தொறுத்தல் பைங்கூழ் - களைகட் டதனொடு கேர். இது தண்டம். இருமூன்று மாபின் ஏனேர் பக்கமும் = ஓதலும் வேட்ட லும் ஈதலும் உழவும் நிலாயோம்பலும் வாணிகமுமாகிய அறு வகை இலக்கணத்தையுடைய வணிகர்பக்கமும், வேதம் ஒழிந்தன ஓதலும் ஈதலும் உழவும் நினாயோம்பலும் வாணிகமும் வழி
