________________
புறத்திணையியல். கொடாப்பழித்தல், "களக் கனி யன்ன கருக்கோட்டுச் சீறியா கீழ்ப் - பாடின பனுவற் பாண ருய்த்தெனக் - களி றில இாகிய புல் பலரை நெடுவேளிற் - கான மஞ்ஞை கண்ணொ சேப்ப - வீகை பெரிய விழையணி மகளிரொடு - சதயின் றென்ப வா அய கோயில்கவைக்கினி தாசிய குப்புடை ப!டிசி - பிதாக்க வின்றித் தம் வ'யி பருத்தி - யுரைசா லோங்குபுகழ் வொரீஇய - முரசுகெழு செல்வர் நகர் போலாதே." இச ஆயைப் புகழ்ந்து எனைன் செல் 'வலாப் பழித்தது. " மின்னும் தமனியமும் வெற்றிரும்பு மென் ராகிப் - பொன்னின் பெயர் படைத்தாற் போகாதே - கொனே+ யொளிப்பாரூ மக்களர் யொல்லுவ தாங்கே - பரிப்பாரு மக்கள் ஊர்ந்து அடுத்து ஏத்திய இயன்மொழி வாழ்த்தும்= தலைவ னெதிர் சென்று ஏறி அவன் செய் நிாயம் அவன் குலத்தோர் சே' ய்தியையும் அவன் மேலே ஏற்றி புகழ்ந்த இப்பட்ட மோழி வாழ்த் தும் : என்றது, இக்குடிப் பிறந்தோர்க்கெல்லாம் நீக்குணங்கள் இயல்பென்றும், அவற்றை நீயும் இயல்பாக உn :-யேயென்கம், அன்னோர் டே' :: எமக்கு நீயும் இயல்பட க *கேனும் : யாத கூறி அவனை வாழ்த்து தலின் இயன்மொழி வாழ்த்த விற்று, இதனை உம்மைத்தொகைட்டிக்கி இயன் மொதியும் பொழத்தும்மட் இரண்டாக்கிக்கொள்க, இது ஒருவர் செய்தியாகிய இயல்பு கூறல.லும் வண் 63 பகுதியில் பாலும் பாயலின் வேறாபிந்த. - 1ம், மாசற விசித்த வாக பின் - Iபு: மருங்கு போ *லிய: மஞ்ஞை- செபாலிதெடும் பீலி யொண்பொறி மத்தார். பொலக்குழை புழிஞையொடு பொலியச் சூட்டிக் - குருதி வே:கை யுருகெழு முரசு - மண்ணிவாரா வளமை யென்னினுமா முக த- தன்ன மென்பூஞ் சேக்சை யறியடி - தேவி வென்மோத் தெ றுவா யிருபாற் - படுக்கு நின்னொ டிவர வொழித்ததை- ய ந உஞ் சாலமற் றமிழ் முழு தறித - லதெனொடு மமையா தனுக வந்துரி ன்-மதனுடை முழவுத்தோளோச்சித் தண்ணென-விரி போயே வி மலிடங் கமழ - விவணிசை யுடையோர்க் கல்ல தவரை- துயர் நிலை யுலகத் துறையு ளின்மை * விளங்கக் கேட்டன மாறுகொல் - வாடும் ம்படு குரிசினீ யீக்கது செயலே." இவைபோல்வனவெல்லாம் இயன் மொழி. மலையுறை வான வான்றோய் வெல்கொடி- வரை மிகை யருவியின் வயின் வயி னுடங்கிக் - கடல்போ ' முனைக் கடுங்கு என் முரசல்-காறும் கடலிற் கடியாத வெறிந்து. சிலதந்த வாலி பல திரிந்தவேல் பாய்ந்தமர் - வாய்ந்து தெரிந்த புகன்ம மலரொடு.
