________________
சது பொருளதிகாரம், லோ மென்று தெளிப்பவும் கைந்நீவி - யாதொன்று மெங்கள் மறு தா வில்லாயின்” என்பது ஊடல், பிற இடத்தும் பாடுதல் அறிக் துகொள்க. “கலந்திநோய் கைமிகக் கண்படா வெம்வயிற் - புலக் தாயு நீயாகிற் பொய்யானே வெல்குவை” என்பது குறிபிழைத்துழி ட்புலந்தது. “குண கடற் றிரையது பறைதபு நாரை என்பதனுள் நானா தெய்வம் காக்கும் அயிரையம் பொற்றாது இரையை வேட் டாற்போல் நமக்கரியளாயினாளை வேட்டாயென்பதனாற் குறிபிழை த்தழி ஊடினமை கூறிற்று, பிறவும் இவ்வாறுவருவன உய்த்து ணர்ந்துகொள்க. கருஎ, புலத்தலு மூடலு மாகிய விடத்துஞ் சொலத்தகு கிளவி தோழிக் குரிய, இது முன்னர்த் தலைவல் புலக்குமென்றார், அவ்விடத்துக் தோ ழியே கடற்று நிகழ்த்துதற்கு உரியளென்கின்றது. (இ-ள்.) புலத்த லும் ஊடலும் ஆகிய இடத்தும் - தலைவன் தலைவியையும் தோழி யையும் அச்சுறுத்தற்குச் செய்கையாகச் செய்துகொண்டு புலத்த லும் அது நீட்டித்து உடலும் உடன் நிகழ்த்தியவழியும் : சொல த் தகு கிளவி தோழிக்கு உரிய சொல்லத்தகும் பணிமொழி தோ ழிக்கு உரிய. எ-று. எனவே, தலைவிகுறிப்பறிந்து தோதிசுறு தா ன்றித் தலைவி தானே சு.நட்பெனுமொன் றவாறு, எனவே பாடாஸ்" டி. க் கைக்கிளையாயிற் தகட்டறவும் பெறுமென்று கொல்க. ed மை சிறப்பும்மை , 4. -ம். 'தாயுயிர் வேண்டாம் பருகி மலவ - 05 :? தின்று பரிக்கு மூா யாவது - மன்புமுத் துறுத்தகாத - லின்றேன் பெற்றளை பைந்தொடி திறத்தே." "மலர் தாரை யல்ல ேரூம் போட்ட தற்முற் றம்மைப் - புலந்தாரைப் புல்லா விடல்,"" என வரும். இவை. கற்பிற் தலைவிகுறிப்பினத் தோழி கூற்று வந்தன. 'புலக்தா ய::" கிழ் பொய்யானே வெல்குவை” என்று களவித் தோழிகறினார் த கலவிகுறிப்பினால். எகனை பெய னகோள்லான் கண் மாறக் குறிபெறு ன் - புனேயிழா யென்பழி நினக்குனாக்குத் தானென்ப - களிமசை 'வேட்கையான் மிசைபாடும் புள்ளிற்றன் - எலிசை யார்வுற்ற வன் பினேன் யானாக." எனத் தோழி சொல்லெடுப்புதற்குத் தலைவி சிறு பான்மை கூறுதலும் ஈண்டு உரியவென்றதனாற் கொள்க. “யாலூட த் தானுணர்த்த யாலுணரா விட்டமன் - நாலூட யானுணர்த்தத் தா னுணரான் - றேலூடுங் - கொய்தார் வழுதிக் குளிர் சாந் தணியகல - மெய்தம் திராக்கழிந்த வாறு.” இதனுள் யானுணர்த்தத் தானு அராவெனப் பாடாண்டிணேக்கைக்கிளையுட் தலைவி கூறியது காண்க.
