பக்கம்:1914 AD-திருக்குறள் நீதிக் கதைகள்.pdf/120

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

________________

116 திருக்குறள மீதிக் கதைகள் என்று பதிலளித்தார் திருவெண்காடருககு ம.டன தோன்றிய தமக்கை பொருத தியிருக தனள, அருககை "ஐயோ! இப்பாவியுடன ஏன் பிறந்தேன யான? இது வும் விதிவசமோ ? தன் வீட்டுக் கதலைப்பிடுங்கி அண்டை வீட்டுக்குக் கொடுத்து வீட்டு விடியு மட்டும் நாய காத்தா னாம் என்ற முதுரையின் படி, தனனிட மிரு*க அருாதன பனை திதையும தனனபாகத வாரிக்கொடுத்து, தான பிற ஈத குலத கின தூயமையைச் சற்றேனும் அவனியாது ஜாதியான சதை விடடு ஸல சாதியாரிடத்திலும் சாக? பெற்று மகிழவுடன் உண்டு வருகின்னே ! இன்றான தம பியாக 1 ஏறய நிகழ்சசியெனபதை என எனவும் சிந்தியாக இரந்துனகின றன .று பலரும் ஏசிப்பேசுமடவார் ததை வெளியில் தலை மீட்ட முடியாது. செயகினறதே' என செய்வேன! குலததைக கெடுக* வாத கோடரில் காமபுபோல கோதினனே என்று பலவாறு நினைத்து வருகதி “ இப்பாதகன உ.பருடனிருப்பதை விட, உயர துறத்தலே போல ஆதலின இவனை எவரிகக திலேனும் கொனறு தீரகதல் அவசிய" மெனக கருதி விட டளை பெரியோர் ! ஆதிவாா, உன பததா போல திரிவா, தசைத்திடுவா, அவசை கெ1 :- டிப பாடுவா, இன்றிருந்த இடம் நாளை யிருக்க மனம பறறா, காதையன றி வேறுடு சகை கொளளா, அவா புகழ் பெருமை இவவள வென்று மதிப்பவராா," என்ற முது மொழியை அபபெண் பாவி அறியாது போயினளே! அகதோ ! பாவம் ) ஆதலின ஓர தினம பட்டின ததாரைப் பரிவுடனழைத்து உபசாரங்கள பலவும் பண்ணி அகமும் முகமும மலாக தவள போல் நடித்து கஞசு கலந்த அடை யொன்றை (சிலா அபப மென் றும் பகாலா) அப்பெண் தன் தமயிககு அளித்தனள்.