பக்கம்:1914 AD-திருக்குறள் நீதிக் கதைகள்.pdf/122

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

________________

22-வது கதை. ஒப்புரவறிதல் திருக்குறன் இதததறிவான் உயிர்வாழ்வான, மற்றையான் செத்தாருள் வைக்கப்பமே பரிமேலழகா உரை :-- உயிரோடு கூடி வாழ்வானா வான உலகநடையின அறிகது செய்வான , அஃதறிந்து செய்யா தவன 2. விருடையவனே யாயினும், செந்தாருள ஒருவனாகக் கருதப்படும் குறிப்பு:-உலக நடையையறிந்து. அதன்படி நடய பவனே உயிரோடுக.டி வாழவனாவான், உலகாடையின் வண்ணம் நடரை வன உயிருடைய வனாயிருந்தாலும் இறாதவாகளில ஒருவகை நினைக்கப்படுவான. வேதி நடைபோல டி-ல கடையும் மனிதர் சி வரும் அனுஷ்டிக்க வேண்டிய விதியா தலின் உலக்கடையில் ஒருவனும தவp லாகா தெனப்பதே கததது. உதாரணம் :- திருமால துஷ்ட நிக்கிரகம் சிஷ்டபரி பாவனஞ செய்கறபொருட்டு எதெத அவதாரங்களில் பரசு ராமாவதாரம் ஒன்றாகும். பலலார மாணடுகளுக்கு முனனா இருக த ஜமதகனிவரும அவா பததினி ரேணுகா தேவியும் செய்க தவபபெற்றால திருமால அவாகள் வயிற திற குமாரராய்த் தோனறினா, இக்குழாதையே பாசு ராமர், இவா எல்லாம வல்ல இறைவனாகிய பரமசிவனை யடைந்து அக்கடவுளருளால அஸ்திர சஸ்திரப்பயிற்சி யில் மிகவும் தேர்சசி பெற்றவரானா, ஒருகால் இவர் தம முடைய பராக்கிரமத்தால கிரௌஞசகிரியை அம்பெய்து காளை ததனரெனவும் நமது புராணாதிகளால் தெரியவரு சிறது, நிறக ஒருநாள் ஜமதக்னி முனிவர் பூசைசெய்பும பொருட்டுத தன மனைவியை விளித்து அபிஷேகத்தித் குத தீர்த்தமகொணாக" எனக்கட்டளையிட்டனர் அவ் வாறே ரேணுகாதேவியும், நீர் நிலைசென்று தான் சொணா