________________
24-வது கதை, புகழ் என முன. கன்னன பஞ்சபாடைலாககு முன தோன்றிய வனாதலின் விபபிரலேடக கொண வாத கிருஷணன தன் மைத் தனனாகிய +னன 50. 4D புறத தழுவி, கருனை நீரா டடி. * அபனே ! யெத்தனை பிறவியெ நிக்கினும் அவற றுள ாகையும் சொனமும்: எயதி முததியும் பெறுவாய் முடிவில' கொ றருளி அக்கணமே ஈனனன கண்டுகளிப்ப, தமது நீலமேகசசாமன் கிறம் ஜொலிக கவும், கைகளில் பஞ்ச யுதங்கள் கள்ள மகவும், தம இருமருங்கிலும் பூமக ளும GURsa uகளும் விளங்கவும் அந்தரத்தினின்று காட்சி கொடுத்தனர். தேவாகளும் முனிவாகளும் தேடிக்காண முடி ய த திருமாலைத தனனெதி சே காணப்பெற்ற சுனனன பெரிதும் மகிழத து ' எததலஞ செயதும் காணமுடியாத வினனோ எ ைகணணெதிரே காணப்பெறறேன, இதைவிட யான பெறும் பேறுமுண்டோர் தருமன முதலிய என தம பியரோடு சமாமுறுக்கினேன ! என அயிரனைய தோற்கும செஞசோற்றுக்கடன கழித்தே தேவர் கோவாகிய இந்திரனுக்கு என கவசகுண்டலங்களை ரீததேன. . நான பெற்ற மனைபபேறு அனைததையும உனக கே தாதேன நீன பாதாரவிந்த் ததை வணங்கப் பெற்றது மலலா மா நினது திளமாலை யணிதத மாரபால தழுவவும பெறறேன, என தம்பியெயத அம்புகளினால் ஆவிசோர்க தும உனது திருநாமததை வாயாரசசொலலி வாழ்த்தும் பாக்கியமும் பெற்றேன மாதவனே மாலவனே மாயவனே சரணம, யாதவனே கேசவனே மது சூதானே, சரணம் ” என்று உணாவுடன் பலவாறு துதிதது கினறான். உடனே திருமாலும் "மைத் துன1 அன்று இரு திரனை வனப்பி உனது கவசகுண்டலங்களைப் பெற்றவனும் பான்; டன் தாய், குரு தியை யனுப்பி நாகாஸ்திரததை விசயன் மீது
