பக்கம்:1914 AD-திருக்குறள் நீதிக் கதைகள்.pdf/37

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

________________

?-வது கதை. புதல்வரைப் பெறுதல் 33 தாயாம நின் குமரிபால் தோன்றும் பிள்ளைகளே எனது தமபியா எனனத்தடையுமுண்டோ ? இக்கடல சூழ்ச்த ஞாலமுழுவ திம என் தமபியா ஞாலம் | இனி 8 நாடுவ தென? இருநிமிஷமே நின் மகளை நிருபனுக்கு மணவினை தோவாய” என றியமபி "இதோ இங்கு நிறகும மாந்தர் பலரும தேவரனைவரும் கான இது பொழுதி ஏறகும விர தததினை யறிவாராக! அஃது யாதெனில், ன னுயிர என கடலைவிட்டு நகுமளவும நான மணவினையை இசசியேன. அழவுமனறி இவவுலக சின்பத்தை இன்று முதல் வெறுத்தேன. இது சததியம' சத்தியம் ! | புததிரப்பே நிலலா கரா நாக மெய்துவா என மூதோ. சொல.ஓம் மொழி எனனிடம் பொய்த்துப் போகுய' ஏனெனில யான எந்தை பொருட்டு இவவிரதம் மேற்கொண்டேனா தலின. கான கற்க திசென்று சோவே னெனபதறகு ஈஷத தேனும் ஐயமில்லை. " என றின்ன துஞ் சொன்னான யாவ ரும செய்தற்கரிய சபதததைக கூறிய தேவ விர தனை மனிதா புகழ்சதேததினது ஒருபுற மிருகக, தவ முனிவ ரூம தேவரும மற்று முனளோரும் உவகை யுடன் ஆசி கூறிப் பூ மழை பொழிந் தனரென்றால் அவன் பூண்ட விர தத்தின் மேன்மையை எடுத்துச் சொலல சமமாலாகுமோ? இக்காரணம பற்றி அன்று பீஷ்மன் என்ற பெரும் பெய ரூம் பெற்றான, பினைா தெய்வீக மணககமழ்கத கார ணத்தால் பரிமள காதியென நாமஞசூடிய கனனியை, அவள பிதாவுடன் பலா சூழ அழைத்துச செனறு தன் தாதையின பககலில் நிறுத்தி, அவரது இருபா தமலசைத் தொழுது நின்றான், அக்காலை குருகுலக்குரிசிலாம் சந்த லுவுக் குண்டாயின அகமகிழ்ச்சிக்கோா அளவில்லை . ஆத லின் தன்னருமைப் புதல்வனை பார்புறத்தமும் உச்சிமோ