________________
திருக்குறள் நீதிக் கதைகள் விடும்படி நேரிடு3.1 என செய்வேன் தெய்வமே, குண மெனலும் குன்றேறி நின்றார் வெகுளி கணமேயும் காத்த வரிகே! கடல கொதிப்பெடுததால விளாவா எககே? என்றபடி. பாண்டவாக்கு அபராதஞ செய்தேன் அவர் கோபமூனல சேல இனி ஒருகணமும் இருநாடு தரியாது என்று அறிவு தலைபபட்டவனாய ஓடோடியுமவாது தரும 'புததிரா இருக்குமிட தேடி அவாகாலில வீழ திறைஞசி "மனனாமனை ! சிறியேன அறியா அ செய்த பெரும பிழை யைப்பொறுத்து எனக்கும் என கட்டமாக கம் அபய மளிக்காது போயின இப்பொழுதே னனாவி எனனை விட் டக ஓம் என்று வாய்விட்டவறி மிகவும் கெஞ்சினான், காகபட்டரும் விராடனை வாரியெடுதது "அரசே! ஏன இத்தனை பம? அஞசேல' உமககு அபபமளித தேன் என்று அவனைத் தேற்றினாா தருமரொழி நத மறறையபாடைவா நால வரும் விராடன் மீது கோபம் ஒருபாகம அலைகா, தருமரது பொறுமை யொருபக்கம் வலிகக் ஒன று! மூசையாது நின்றன. பினஜா விராட னது வேண்டுகோளுக்கிணங்க அலை மகள உத்தரையைத தனதபி காசசுனனுக்கு மணமுடிதது இனபாய வாழ்க 17-வது கதை. அழுக்கா முமை. ஒன்அ திருக்குறள் | ழுக்கா றுடையராக கதிசாலும் ஒனனார் வழுக்கியும் கேடீனபதி, பரிமேலழகா உரை :-- அழுக காது பகைவரை ஒழிக திம கேடு பயபபதொன்று ; ஆதலின் அவவழுக்கா றுடை யாரக்குப் பகைவா வேண்டா, கேடு பயதததகு அது தானே அமையும்.
