________________
கடும் துக்கு என் சாசியே தோற்றம் போல் இயறி படும் ஓர் க்கு என்னும் சாரியை போற்றி முடிதல் வேண்டும். தோற்றம்' என்றதனான் உகரம் நீக்குதல் வேண்டு மென்.. உ', ஈமக்குடம், சம்மக்குடம்; சாடி, சதை, பாளை எனவரும், மேல் வேற்றுமை உறிய முடிய குணவேற்றுமைக்கண்லதென்றும் சண்க்ேகண்ட டிபு பொருட்பெயர்க்கண்டதென்றும் கொள்க க, வகார மியை மகாரக் குறுகும். இது, பருத்து விழுக்காடாய் அரை யா பு குறுகல் "சன்மரபு ஆத்திரம் பட) ன்பதற்கு ஓர் புத்தடை உறுகின்றது. இ-ன்:-வசாரம் மிரையும் மசாரக் குறுகும் மேல் ஒரு மொழிச்சர்ட் டிறிய சனா 2 முன்னரே" (மொழிமரபு - சூத்திரம் 4) அன்றி ஈண்டுப் பார்மொழிக்கம் பகரத்தின் மேலும் மகரம் குறுகும். உ-ம். நிலம் லலிது என வரும், கூகூ.. நாட்பெயர்க் கிளாலி மேற்கிளந் தன்ன அத்து மான்மிலச வரையிலே பின்றே ஒற்றுமெய் செதே லென்மனார் புலவர். இஃது, இல்மற்று நாட்பெயர்க்கு வேற்றுமை முடிபு உறுதல் முதலிற்று. இன், நான் பெயர்க் கிளவி மேல் கிளந்து அன்ன - மார வீற்று நாட்பெயர்ச் சொல் மேல் இகரவீற்று காட்பெயரிற் கிளந்த தன்மையவாய் ஆன் பெற்ற முடியும்; அந்து ஆன்மிசையும் வரைநிலை இன்று - அத்துச்சாரியை அவ்வான்சாரியை மேலும் பிறசாரியை மேலும் நீக்கும் நிலைமையின்கும்; ஒற்று மெய் கெடுதல் என்மனார். புலவர் - அவ்விடத்து மகரவொற்றுத் தம் வடிவு செசே வென்ற சொல்லுவர் புலவர். உம், மகத்தாற் கொண்டான், மகத்துவான்று கொண்டான்; சென் முன், தச் தான், போயினன் எனவரும் 'ஒந்து என்துை 'மெய்' என்றதனான், சாட்பெயரல்லாத பொருட்பெயர்க்கண் னும் அம்முடிபு கொள்க. மத்தாற் கொண்டான்; சென் முன், தந்தான், போயிவன் எனவரும், [ஞான்த என்பது சாரியை,) காட்ட, வீகார விறுதி வல்லெழுத் தியையில் மகம் மாகும் வேற்றுமைப் பொருட்கே. இது, கயா பற்றி வேற்றுமை மூடிய உ ஜான் அலிற்று. இன்-னசர இறுதி வாக்கத்து இயையின் னபரவிற்றுப்பெயம் வல்லெழுத்து முதன் மொழி வருமொழியால் இலையின், மாதம் ஆகும் வேற்றுமைப் பொருட் தாம், பொற்குடம், கார், பான எனவரும்,
