பக்கம்:1941 AD-தொல்காப்பியம்-எழுத்ததிகாரம், இளம்பூரணம்-வ. உ. சிதம்பரம் பிள்ளை.pdf/114

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

________________

எழுத்ததிகாரம் - உயிர்மயங்கியல் உ-ம். பொருநுக்கடிது; சிறிது, தீது, பெரிது எனவும்: பொருநு ஞான்றது; நீண் டது; மாண்டது எனவும் : பொருநுவலிது எனவும் ஒட்டுக. கூள. வேற்றுமைக் குக்கெட வகர நிலையும். (2) இஃது, அவ்வீற்றுவேற்றுமைக்கண் நிலைமொழிமுடிபு வேறாய் முடியுமாறு கூறு தல் நூதலிற்று. இ-ள்:- வேற்றுமைக்கு உ கெட அகரம் நிலையும் - அந்நகரவீறு வேற்றுமைப் பொருட்புணர்ச்சிக்கண் எய்திய நிலை மொழி உகரம் கெட அகரம் நிலைபெற்று முடியும். உ-ம். பொருநக்கடுமை; சிறுமை, தீமை, பெருமை எனவும்: பொருகஞாற்சி; நீட்சி, மாட்சி எனவும்: பொருநவலுமை எனவும் வரும். 'அகரம்நிலையும்' என்னாது 'உகரங்கெட' என்றதனான், அவ்விருவீற்றின் உருபிற் குச்சென்ற சாரியை பொருட்கண் சென்றவழி இயைபுவல்லெழுத்து வீழ்வும் சிறுபான்மை உகரப்பேறும் கொள்க. பொருநின்குறை, உரிஞின்குறை எனவும்; "உயவல் யானை பொருநுச்சென் றன்ன" [அகம் - கூரு] எனவும் வரும்; ஙாக. வெரிநெ னிறுதி முழுதுங் கெடுவழி வருமிட னுடைத்தே மெள்ளிழுத் தியற்கை. (P) இஃது, அந்நகரவீற்று ஒருமொழிக்கு எய்தியது விலக்கிப் பிறிதுவிதி வகுத்தல் நுதலிற்று. இ-ள்:- வெரிந் என்இறுதி முழுதும் கெடுவழி-வெரிந் என்று சொல்லப்படும் நகரவீற்றுமொழி தன் ஈற்றுநகரம் முன்பெற்ற அகரத்தோடு எஞ்சாமற்கெட்டவிடத்து, மெல்லெழுத்து இயற்கை வரும் இடன் உடைத்து - மெல்லெழுத்துப் பெறும் இயல்பு வந்துமுடியும் இடனுடைத்து. உ-ம். வெரிங்குறை; செய்கை, தலை, புறம் எனவரும். ஙளஉ. ஆவயின் வல்லெழுத்து மிகுதலு முரித்தே. இஃது,இன்னும் அம்மொழிக்கு எய்தியதோர் முடிபு கூறுதல் நுதலிற்று. இ-ள்:-அ வயின் வல்லெழுத்து மிகுதலும் உரித்து - அவ்வெரிந் என்னும்சொல் அவ்வாறு ஈறி கெட்டுகின்றவிடத்து மெல்லெழுத்தேயன்றி வல்லெழுத்து மிக்கு முடி தலும் உரித்து. உ-ம். வெரிக்குறை; செய்கை ; தலை, புறம் எனவரும். ஞகாரவீற்றோடு நகாரவீறு ஒத்தமுடிபிற் றாதலின் உடன்கூறப்பட்டது. ஙாஙு. ணகார விறுதி வல்லெழுத் தியைபின் டகார மாகும் வேற்றுமைப் போருட்கே. () இது, ணகாரவீறு வேற்றுமைப்பொருட்கண் புணருமாறு உணர்த்துதல் நுதலிற்று. இ-ள்:- ணகரே இறுதி வல்லெழுத்து இயையின்-ணகாரவீற்றுப்பெயர் வல்லெ ழுத்து முதன்மொழி இயையின், டகாரம் ஆகும் வேற்றுமைப் பொருட்கு-டகாரமாய் முடியும் வேற்றுமைப்பொருட் புணர்ச்சிக்கண். உ-ம். மட்குடம்; சாடி, தூதை, பானை எனவரும். ஙாச. ஆணும் பெண்ணு மஃறிணை யியற்கை. (எ)