10 { இப், ぎ酵。 இடைச்சுவர் இருபுறமும் ளுத்தி விடலாம்-போ! போ-குளிர்ந்த ஜலம்-மாட் டாய் நீ :- 妙 (சாவித்திரி போகிமுள், நடராஜன் தன்கைக ளின் மீது சாய்ந்து கொண்டு, மிரண்டு மயக்க மானப் பார்வையுடன் பார்த்து, பெருமூச் செறி கிருன்.) (இடது புறம்) என்ன இது ? ஒரு தம்பிடிகூட இல்லையே உன்பையில் ! அதில் இருக்கிறது என்று உனக்குயார் சொன்னது ? அதிலே இருந்தால் உனக்கு அதை நான் கொடுத்திருப் பேன் என்று எண்ணிஞயோ ? ஈவு இரக்கமில்லாத மூதேவி !ே கேடுகெட்ட ஒயாக்குடியன் நீ ! . பத்திாம் ! எனக்குக் கோபம் வரும்படிச் செய்யாதே ! உன்ேைல என்னமுடியும் ? என்ன ? என்னே எதிர்த்துப்பேச வாயிருக்கிறதா ? (அவளை அடிப்பதுபோல் அருகில் நெருங்குகிருன்.) அதோபார் அங்கே என்ன இருக்கிற தென்று ! (தடப்பம் இருக்குமிடம் காட்டி) போ-உன் வேலையைப் பார், இல்லாவிட்டால் உன் பவிஷ்யம் கெட்டுப்போம் ! (கன்னத்தடுத்துக்கொண்டு சுற்றிப்பார்த்து) என்னவித்தை ! மனுஷன் எல்லாவற்றையும் ஆளுகிருன் மனுவதி மனு ஷனே ஆளுகிருள் ! (வீராசாமியும் அம்மாயும் மெளனமாய், செய்ய வேண்டிய காரியங்களை யெல் லாம் முடித்துக் கொண்டிருக்கிமுர்கள்) (வலது புறம்.) சாவித்திரி ஒரு லோட்டாவில் குளிர்ந்த தீர்த்தம் கொண்டுவருகிருள். இதோ குளிர்ந்த தீர்த்தம். அதிகமாய்ச் சாப்பிடாதீர்.
