102 சத். சத். சத். む。 ஹரிச்சந்திரன் (அங்கம்.5 அண்ணலே! உமக்கென்ன பயித்தியம் பிடித்திருக்கிறதா? அல்லது எனக்குத்தான் பயித்தியம் பிடித்திருக்கிறதா? நான் காண்பது கனவோ கினைவோ! பாபமொன்றும் செய்யாத உமது பத்தினியை நீர் கொல்வதா?-உமது காத்தால் ? ஆம். கொல்லக்தான் வேண்டும்-எனது கரத்தால்சந்திரமதிஐயோ! கொஞ்சம் பொறுமே கொஞ்சம் பொறுமே! சத்தியகீர்த்தி, உன்னே நான் மிகவும் வேண்டிக்கொள்ளு கிறேன் ஒரு விஷயம்-எனது கட்டளையை நான் நிறைவேற்றி யாகுமளவும், என்னிடம் இனி ஒரு வார்த்தையும் பேசாதே ! இந்த இடத்தைவிட்டு அகன்று செல்-கொஞ்சம் தூரத்திலா வது போயிரு. ஈசன் ஒருவன் இருக்கிருஞ இந்த ஜகத்தில்? (மெல்ல ஒரு புறமாய்ப் போய் நிற்கிமுன்.) பிராணநாதா, நான் சித்தமா யிருக்கிறேன்.--தாமதம் செய்யா தீர் இனி. - சந்திரமதி-என்மீது உனக்குக் கொஞ்சமேனும் வருத்தம் வேண்டாம் என் எஜமான் கட்டளைப்படி நடக்கவேண்டியது என் கடமையாம்-ஆகவேஆகவே-காதா, என்பொருட்டு கொஞ்சமேனும் வருத்தமின்றி உமது கடமையை நிறைவேற்றும்படி அடியாள் வேண்டிக் கொள்ளுகிறேன்-என் சிரசு ஒன்றல்ல, ஆயிரம் இருந்த போதிலும், அவையனைத்தையும் பலி கொடுத்து உமது சத்யத் தைக் காப்பாற்றும்படி வேண்டியிருப்பேன்! சந்திரமதி, உன்னிடம் இவ்வளவு அருங்குணம் இருப்பதை இதுவரையில் முற்றிலும் அறியாதிருந்தது என் தவருகும். இப்பொழுதுதான் அதை முற்றிலும் அறிகிறேன். ஆயினும் -என் கடமையை நான் நிறைவேற்ற வேண்டும். ஆகவே -என் ஆருயிர்க் காதலியே என்னே மன்னிப்பாயாக ! பிராணகாதா! தாங்கள் அவ்வாறு கூ றலாகாது. எதற்காகத் தாம் எனது மன்னிப்பைக் கேட்கவேண்டும் ? அதை விட்டு எனக்கு நேரிடப்போகிறபெரும் சுகத்தைத் தாம் அளிப்பதற்
