காட்சி.2) ச தி - சுலோ ச இ) ; : - 5.
- ‘,广安 w •r ~! . . . ന്റെ * - - 电 o . பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருந்தாயோ-அப் புருஷன் நான்தான். -இந்திரஜிக்,
(காணத்தால் தலை வணங்கி) ஆ -ஐயா! நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருந்ததை யெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தீர் களா என்ன ! ஆம் அக்யக்க சந்தோஷத்துடன் உன் வாயினின்றும் வந்த ஒவ்வொரு அமிர்த வாக்கையும் பருகிக் கொண்டி ருந்தேன். பெண்ணே, உன் உள்ளத்தையறிந்த பிறகு, என்னே மணப்பாய் என்று உன்னேக் கேட்க, எனக்கு தைரி யம் கொடுக்கிறது.
- - - .വ. ... - , - - - ஆயினும்-லங்கேஸ்வா குமாரா! நீரோ எங்கள் குலவைரி !
- . ." • r- * - - wo -- அன்றியும் இப்பொழுதுதான் என் தகப்பனுரையும் ஜெயிக்
• * * * - * - திருக்கிறீ ர்-உம்மை நான் மனப்பது கியாயமா ? கண்மணி உனக்கு அந்த சங்கை வேண்டாம். உன் தகப பனுரை மாக்கிரமன்ற, இந்த இாேழ் புவனங்களையும் வென்ற என்னே, உனது இருகண்களால் நீ ஜெயித்த விட் - – ೫ ೬೯. ಆಕೆ தோல்வியடைந்ததாக ஒப்புக் கொள்ளுகிறேன். இனி என்னே மணக்க உனக்கென்ன கடை ? - ஐயா-கான் என்ன சொல்வது?-என் மனதையோ நீர் அறிக்து. விட்டீர்-ஆயி லும் நான் சுகந்திரம |ற்றவள்-என் தந்தைக்கு உட்பட்டவள் ! ராகம்-பியாக் தாளம்-ஆதி. جسم 波 விர்ப்ே • . . . . - * . ل. - ததை தாய சமமகம தன தவிாபல்பணு தையலென் தருமத்தை தள்ளிடுவேனே வந்திடுமிலங்கை மன்னனே அவரை வந்து கேட்டுக்கொள்ளும் ஐயா. (த) எங்கள் குலம் வேறு உங்கள் குலம் வேறு - இருவர் க்கும் Gыя сі ந்திய தியற்கை இம்மணமே
