sittà.4s - ச தி - சுே லாச O . 31, இதோ! உன்னேத்தல்ேவேறு முண்டம் வேருக்குகிறேன். (கிரும்பிப் பார்த்து) ஆஹா அந்தப் பெரிய குரங்கு என் னேப் பார்த்துப் பீதியடைந்து பற்களை இளித்திளித்துத் தவிக் - கிறது. - - காட்டமுடன் பல கோஷ்டத்துடன் மந்தி - f ..f - கூட்டங்களைக் கொண்டு வாட்ட கினைத்திடும் தாஷ்டி விர ஞனெ வனனுலும் நாட்டில வனேவிடாது ஒட்டி உன் சிரத்தை வெட்டி வீழ்த்து வேனிச் சமயம் - பி.-டி . , - (ப) அடே வானாமே இவளே இவ்வாளினுல் வெட்டி விடு கிறேன். (மாயா சீதையின் தலையை வெட்டிவிட்டுப் தsயைக் கிழே எறிந்து விட்டு போய்விடுகிருன்.) அனுமான் முதலியோர் ஓடிவந்த அத்தலையை பார்க்கின்றனர். l - . ه. حیح & ,... 2 - ר"כ", . . . , ר: அணு வருக் 匈} ஆஹா ! மகாபாயி சீதாதேவியைக் கொன்ருனே ! இனி என்ன இருக்கிறது காம் எல்லாம் எடுத்துக் கொண்ட இவ்வளவு கஷ்டமும் விணுச்சுகே ! பல்லவி. - - - அன்னே சீதா பிாாட்டித்தாயே ஜெகத்தாயே உயிர் நீயே துறக்காயே இந்தகாபேன் • )هـ(( அனுபல்லவி. என்ன செய்வேன் பாருதி புவிமிதே இறைவன் ராமருக் கென் - ... " சொல்வேனே இவன்தானே தெரியானே இனி நானே அனுமானே- )فy( சரணம். - மாயாவி இங்கிரசித்தன் வர்மித்து லோக மாதா கழுத்தை ரெண்டாய் வெட்டிஞனே மட்டி சாவான் கட்டிஞனே கெட்டுப் போவானே. - . )فy( „!
