காட்சி-2) ந ல் ல தங் கா ஸ் 5 &蟹。 கா. ど打。 கா, &。 பிராணநாயகி, வேருென்றும் விசேஷமில்லை இன்றைத் தினம் தமது சங்கீத மண்டபத்தில் ஒரு சன்யாசியைச் சந்தித்தேன். அவர் கூறிய வார்த்தைகள் என்மனதில் அதிக கிலேசத்தை யுண்டு பண்ணி யிருக்கின்றன-இதோ அவர் வருகிரு.ர். (எழுந்திருக்கிருர்) மந்திரி சச்சிதானந்தரை அழைத்துக்கொண்டு வருகிருர், ஸ்வாமி வரவேண்டும்-இங்கு விற்றிருக்கவேண்டும்இதோ என் மனைவி-இவர்கள் என் ஏழு மைந்தர்கள்பெண்மணி, குழந்தைகளுடன் இவர் பாதத்தில் நமஸ் கரித்து இவரது ஆசியைப் பெறுவாய க. (அப்படியே அவர்கள் நமஸ்கரிக்கின்றனர்.) ர்ேக்க-சுமங்கலி பவ!-கிக்க-அயன் .# தாகக-சு. 13. به سفلزات ့ီ႔ါ.jါ ĝ2.3G) # – i. 5): $:$YTÄŤ" யிருப்பீர்களாக ஸ்வாமி-அரண்மனை போஜனம் திர்ப்கிகரமாயிருந்ததோ -ஏதேனும் குறையாய் யிருந்ததா? அப்பா, குறையொன்று மில்லை வேண்டியபடி யிருக்தி.தி. ரசே இதை நான் தெரிவிக்க வேண்டியது என் கடமை 孕- து எ5 ఉ 2 عتبہ இதை நான் تت Tقي யாகும். நான் அறுசுவை யுண்டியையும் அவர் முன் படைத் தும், அதில் மூன்றே மூன்று கவளம் தான் எடுத்துக் கொண்டார். அதிலும் ஒன்றை ஏதோ தியானித்து ஒரு பக்கமாக வைத்து விட்டார். மற்ருெரு கவுளத்தை விதி யில் பிட்சை கேட்ட ஒரு பிச்சைக்கானுக்குக் கொடுத்து விட்டார். மூன்ருவது கவளத்தை மாத்திரம் உட்கொண் டார். t * & . * - מר * ஸ்வாமி, இட்ட உணவில் ஏதேனும் குறையிருந்ததோ? அன் றேல், நான் இழைத்த குற்றத்திற்காக என்னே இவ்வாறு தண்டிக்கின்றீரா? அப்பா, அப்படியொன்று மில்லை. இதுவே என் வழக்கமாம்; முதற் கவளத்தை என் ஆசானுக்கு அர்ப்பணம் செய்தேன், இாண்டாவதை ஒரு பதேசிக்குக் கொடுத்தேன், மூன்
