திராவிட மொழிக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தனவற்றுள், பேச்சுத் தமிழும் எழுத்துத் தெலுங்கும் எழுத்துக் கன்னடமும் எழுத்து மலையாளமும் ஏறக்குறைய ஒன்றா யிருக்க, எழுத்துத் தமிழ் வேறுபட்டிருப்பதைக் காணலாம். இதற்கு ஒரே ஒரு எடுத்துக்காட்டு வருக:
‘தலை’ என்பது எழுத்துத் தமிழ். இது, பேச்சுத் தமிழில் ‘தல - தலெ’ என்றும், எழுத்துத் தெலுங்கில் ‘தல’ என்றும், எழுத்துக் கன்னடத்தில் ‘தலெ’ என்றும், எழுத்து மலையாளத்தில் ‘தல’ என்றும் வழங்கப்படுகின்றது. ‘தல - தலெ’ என்பன கொச்சைத் தமிழ்; ஆனால் இவை, தெலுங்கு, கன்னடம், மலையாளம் ஆகியவற்றிற்கு இலக்கண - எழுத்து வடிவமாகும். இதிலிருந்து தெரிவதாவது:
எழுத்துத் தமிழின் ஈற்று ‘ஐ’ என்பது, மற்ற நான்கிலும் ‘அ’ அல்லது ‘எ’ ஆக மாறுகிறது என்பதாம். துளு மொழியிலும் இந்த மாற்றம் உண்டு. துளுவில் தலை என்பது ‘தரே’ எனப்படுகிறது. இதில் ‘ஐ’ என்பது ‘எ’ ஆனதோடு, லகரம் ரகரமாகத் திரிந்துள்ளது. இவ்வாறு திராவிட மொழிகட்கிடையே உள்ள சில திரிபு மாற்றங்களை விதந்து காண்பாம்:
