மருதம் விளக்கவுரையும் 25 கண்புடைய ஆன் இவன்த் த்ன்னுடன் கொண்டு செல்வா குன்னவேண்டியொழுகினேம் எ. டி. அறம், அறவினே. அறம் கனிசிறக்க” எனவே, அ லது முற்றவும் கெடுதல் கொள்ளப்படுவ தாயிற்று. ள்ே பூ, மேலே துய்யினையுடைய து : உளேப்பூ மருதின் - ண சட்டி' (முருகு. 28) என்பதன் உரை காண்க. குருகு, பறவை. சண்டுக் கிளிகள் மேற்று. கிளிவளர் பூமருது' (சீவக. 65 என்ருர் தேவரும். இனி, இது நெய் தல் நிலத்துக் குளித்தாகக் கூறப்படும் ஒரு பறவையென்றும், :இதனக் கொக்கென்பாரும் நாரை யென்பாரும் அன்ன மென்பாரு முளர்; இப்பெயர் நீர்வாழ்பறவைக் கெல்லாம் பெர்திவாய் வருமாயினும், கொக்கினங்காள், குருகினங்காள் என் வேறுவேறு விளிக்கப்படுதலின், கொக்கு அன்றென் அறும், கருங்கால் கூறப்படுத்லின் நாரையும் அன்னமும் அன்றென்றும் தனியலாகும் ’ என்றும், இது வெண் னிற முடைமையால் வெள்ளங்குரு கென்றும் வழங்கும் ' என்றும், இ. வை. அனந்தராமையர் கூறுவர். அது கருத் - :ٹ-س ، ، ، ب 姆 * 幽 * . . . . . . . * . . . . . பொ. 19) என்பகளுல் ஈண்டு அமைத்துக்கொள்க. கிளேக்குரு
- : * * * * * * : * : * > . . . . . . . . . " . . . . . . :- - - -oo o – “.. 激 哆 இருக்கும் எனபதற்குக கிளேக்கண் குருகுகள் தங்கி யிருக்கும் 'என்றல் பொருட் சிறப் பெய்காமை யறிக. கொண்டனன் செல்க என்புழிக் கொண்டனன் என்பது முற்றெச்சம்.
எதிர்ப்பட்டபொழுதே வரைந்தாயென வுட்கொண்டு கற்புநெறி கின்ருள், தான் நுகர்தற்குரிய இன்பம் அறக்கான் அன்றி பெய்தா தென்பதனே புணர்ந்துளாள் என்பாள், அறம் கனி சிறக்க என்றும், அதவினேயே செய்கொழுகு வாசைப் பாவம் பற்கு காயினும், பற்றுமாறு பிறர் பழி மொழி கூறினும் அஃது அவரைச் சாகாகலின், கனி சிறக்க என்றும் வேட்டாள் என்ருள். அறத்தான் வருவதே இன்பம்” (குறள்.39) என்றும், அறனறிக் கொழுகும் அங்கணுளனைத் திறனிலா ரெடுத்த தீமொழி யெல்லாம், கல் 4
