பக்கம்:ஐங்குறு நூறு-மூலமும், உரையும்.pdf/84

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

மருதம்) விளக்கவுரையும் 61 கண் உறையினுர், அவ்வாறு விலக்குண்டலால் வாதொழிச் தான்பொருட்டுக் தான் செயற்பாலது பிறிதின்மையின் ஆலங்கி என்றும், கலங்கியவழிக் கண்கலுழ்ந்து நீர்மிக்குச் சொரிதலின், மாரிமலரிற் கண்பனியுகும் என்றும் தலை மகள் கூறினுள். இதனுட் கலங்கி யென்ற கல்ை, தலைவி மாட்டு உயிர்ப்பு என்னும் மெய்ப்பாடும், மாரி மலரிற் கண் பனி யுகுமே ' யென்றதனுல் அவன் பிரிவாற்றமை யூென் இம்மெய்ப்பாடும் தோன்றின. ஒருர்க்கண், உறையினும் மைகனே எதிர்ப்படா வாறு தனிப்பதஞ்ல் எய்தும் இடும்பையால், தலைவி கூறுகின்ற மையின், இஃது அவ ைவாற்ற வறியு மாகலின்’ (தொல். பெ. 147) என்ற குத்திரத்து:இன்பமும் இடும்பையுமாகிய விடத்தும் என்பு இம்ப்ை பென்பதன்கண் அடங்கு மென வறிக. மாவின் பெருஞ்சின பூத்து மனங்கமழும் பொழிற். கண், வேழப்பூவின் வெள்ளுளே விரித்து அப்பூக்களேயழிக்கும். என்ற்க்ஞ்ல், தலைமகன்சேணி பிரித்தொழுகிப் போதுே. எம்க்கு இன்ப்ர்ச் சமைக்கான்ே பசத்தையிர் விலக்கி, அது செய்யாவாறு கெடுக்கின்ருர் என்று உள்ளுறுத் துரைத்தா ளாம். இது, தன் குற்றுமைக்குரிய கானாகிய பரத்தையரை வேழப்பூவின் வெள்ளுவமேல் வைத்துக் கூறுதலின் சுட்டு என்னும் உள்ளுறிையா மென வுண்ர்க். மெய்ப்பாடு: இளி. ஆல், புயன் அபுர்ஆயிர்த்தல். "مبہم* ஆகுபெர்ல் இடம் ஆர்டிை யறிந்து கொள்க. சித்தல், என்பது சீய்த்தல் என قه نه ت:

: : ພືຸ້v; ຄັຸ້ສົີ່

ரைக்க, છું. જૂ விருமாறு வழக்கிலுள். இன்மையாலும்;: தர்மரைப் பூச்சினை சீக்கும்” (ဂ္ယီဒီး’20) -ன்ன்