௨௦௮
ஒப்பியன் மொழிநூல்
நகர்வது நாகம்: நகர்— நாகர் — நாகம்.
E. snake; A. S. snaca from snican, to creep; Ice, snakr, snokr; Dan. snog ; Swed. snok ; Sans. naga.
நகத்தில் மலையில்) உள்ளது நாகம் என்று வடநூலார் கூறுவது சரியன்று . நாகம் - Snake (முதல்விரி—Prosthesis).
கீழுலகத்தில் பாந்தள் மிகுதியாயிருப்ப தால், கீழ் என்பதை அடியென்று நினைத்துக் கொண்டு, ஞாலத்திற் கடியில் ஆதிசேடன் (= முதற்பாம்பு) இருந்து தாங்குவதாகக் கூறினர் பழமையர்.
கீழ்நாட்டில் நாக வணக்கம் மிகுதியாயிருந்தமையால், பிற்காலத்தில் அதைச் சைவத்திலும் திருமாலியத்திலும் உட்படுத்தவேண்டி, நாகம் சிவ பெருமானுக்கு அணியாகவும் திருமாலுக்குப் பாயலாகவுங் கூறப்பட்டது.
சிவபெருமான் நாகத்தைத் தலையிலணிந்திருப்பதாகக் கூறுவது, நாக வணக்கத்தின் பண்டைப் பெருமையைக் காட்டும்.
பண்டை எகிப்தியரின் நாக வணக்கமும், கௌ—என். அத்தென் (Khou-en-Aten) என்னும் எகிப்தியவரசன் நாகவுருவைத் தன் முடியிலமைத்ததும்[1], இங்கு ஒப்புநோக்கத்தக்கன.
தாருகா வனத்து முனிவர் சிவபெருமான்மேற் பாம்பை யேவியதாகக் கூறுவது பழமைக்கட்டு.
(3) பேய்வணக்கம்—Demonolatry.
பே என்பது அச்சத்தினால் உளறும் ஒலி, பேம் = அச்சம்;
“பேநாம் உரும்என வரூஉம் கிளவி
ஆமுறை மூன்றும் அச்சப் பொருள” (உரி. 69.)
என்பது தொல்காப்பியம்.
பேபே என்று உளறுகிறான் என்பது வழக்கு: ஓ. நோ. E. babble பே-பேய், ஒ. நோ . E. fay ; Fr. fee.
- ↑ The Funeral Tent of an Egyptian Queen. p. 96.
