________________
ககசு புறத்திணையியல், லங் காக்குங் கால முன்பிற் - சேலா கல்லிசை நால்வருள் ளுக் - கூற்றொத் தீயே மாற்றருஞ் சீற்றம் - வலியொத் தீ:34: வாலி யோனைப் - புகழொத் தீயே கழுகரடு ' - முரு கொத் நீயே முன்னியது முடித்தலி - னங்காங் கவர ரொ ஈ லின் - யாங்கு மரியவு முளவோ நினே க்கே, என இதனுள் அக் இனம் உவமித்தவாறு காண்க, " குருத்த மொசித்தஞான் றுண்-- லதனைக் - கராத வம. வெமக்குக் காட்டாம்: - மரம்பொ - போ: பிற் குருகுரக்கும் பூம் userர் நாட - h: பித் கிடந்தது. இது சோழரோ மாயோ னாகக் கூறிற்று, ஏற்கதி யாறு மிகவ்வெம்போர் SIF S O/3 - மாற்றலு மாள்வினையு மொத்தொன்றி கொள்வாரோ - உற்றக் கணிச்சியோன் கண் முன் நிரண்டோ ! - மாற்றல் சால்வான வன் கண். இது சேர அரகைக் கூறியது. இந்திர னெ னி னிரண்டேக ணே றூர்ந்த - வந்தாத்தா வென்னிம் H யில்லை - யந்தரத்திற் - கோழியா னென்னின் முகனொன்றே கோதையை - யாழியா னென் றுணரற் பாற்று.” இது சேரனைப் பலதேவராகக் கூறியது, 'கோவா மலயாரங் கோத்தமும் ருள்புக்கு - மூவாத ** # பொன்னமையக் கோட்டுப் புலி, எer பதும் அசி, ' தாமலாக் கண்ணியை * * சிறுகுடி யோயே, இது உரிப்பொருட் தலைல முருகனாகக் கீறியது. இங்கனம் புறத்தும் அகத்தும் வருதலில் பொதுவாயிற்று, இறப்ப உயர்ந்த தேவரை மக்கட்கு உவமையாகக் கூறலின் வழுவமாயிற்று, தாவா என் றதனானே அரசர்புகழைக் காட்டுவாழ் வாக்க குக் கூறலும் அவரை அரசர் பெயராற் கூறுவனவு கொள்க, "விக்கு செலற் பருதி வெவ்வெயி லெறித்தலி - னேங்க னே க்க தாங்கு நீபோ -- யரசு நுகம் பூண்ட பின்னர் மீண்மவைமுரசுடை வேந்தர் முகந் திரிக் தனமே - யஃதான் - றுவவுமதி நோக்குகர் போலப் பாணரொ3 - வயிரியர் பொருசர் நின் பதி 'தோக் கினமே - யதனா - ன தளுக் கோடு முதலிய கூட்டுண் - டிகலி னிசைமே எந் தொன்றிப் - பலவா இயநில பெறுநாளே. இது முடியும் குடையும் ஒழித்து அரசர்க்குரியன கூறி இழித் துக்கூறியும் புகழ்மிகுந்தது. பல்லிதழ் மென்மலர்" என்னும் அகப்பாட்டிலுள் "அறனில்வேந்த னாளும் - வறனுறு குன்றம் பல விலம் கினவே எனக் காட்டுத் தலைவனை நாட்டுத் தலைவன் பெ யராற் கூறினார்.
